Giulio Andreotti

Giulio Andreotti ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. 

Giulio Andreotti - działalność polityczna

Giulio Andreotti należał do katolickiej organizacji młodzieżowej FUCI. Nawiązał współpracę z włoskim politykiem Alcide De Gasperim, który był m.in. włoskim ministrem spraw zagranicznych i wewnętrznych. Następnie jako jego sekretarz współtworzył Chrześcijańską Demokrację. 

W 1945 r. Giulio Andreotti został członkiem Consulta Nazionale, a rok później wybrano go do konstytuanty. W 1948 r. zdobył mandat posła do Izby Deputowanych i utrzymywał go przez kolejnych dziesięć kadencji. 

 

W 1947 r. Alcide De Gasperi powierzył Giulio Andreottiemu funkcję podsekretarza stanu przy prezydium rządu. Giulio Andreottisprawował urząd ministra przez ponad 20 lat. Kierował resortami: spraw wewnętrznych, finansów, skarbu, obrony, przemysłu i budżetu. Przewodniczył komitetowi organizacyjnemu Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rzymie. 

Po rozwiązaniu Chrześcijańskiej Demokracji Giulio Andreottidołączył do Włoskiej Partii Ludowej, a w 2001 r. współtworzył Europejską Demokrację. W 2006 r. bezskutecznie kandydował na przewodniczącego Senatu. 

W lutym 1972 r. po raz pierwszy objął urząd premiera. Pełnił funkcję premiera Włoch siedem razy w trzech różnych okresach aż do 1992 r.

Był pierwszym premierem od dekady, który złożył oficjalną wizytę w ZSRR. W trakcie jego rządów doszło do porwania i zamordowania włoskiego polityka Aldo Moro przez Czerwone Brygady. Giulio Andreottistanowczo odmówił negocjacji z porywaczami. 

 

W latach 1979-1983 Giulio Andreottipozostawał poza rządem. W latach 1983-1989 był ministrem spraw zagranicznych. W 1991 r. otrzymał tytuł senatora dożywotniego i pozostał w Senacie do śmierci w 2013 r. 

Śledczy ponad 25 razy próbowali uchylić immunitet Giulio Andreottiego, z powodu domniemanych powiązań z mafią. W latach 90. postawiono mu ponad 20 zarzutów, ale Giulio Andreottinie został skazany. 

 

Był też oskarżony o zlecenie zabójstwa dziennikarza Mina Pecorellego, jednak Sąd Kasacyjny prawomocnie oczyścił go z zarzutów. 

 

Giulio Andreottipomógł Watykanowi nie dopuścić do publikacji zdjęć papieża Jana Pawła II w basenie w Castel Gandolfo, ponieważ z powodu napiętej sytuacji politycznej w Polsce, ujawnienie tych fotografii mogło zaszkodzić opozycji antykomunistycznej i zostać wykorzystane przez komunistyczną propagandę.

W 1980 r. Giulio Andreottinapisał w liście do Watykanu, że papież Jan Paweł II jest w niebezpieczeństwie. 

Od 1945 r. Giulio Andreotti był mężem Livii Danese. Miał dwóch synów Lamberta i Stefana oraz dwie córki Marilenę i Serenę.

Giulio Andreotti był nazywany: Il Divo, czyli Boski, Lis, Moloch, Czarny Papież, Belzebub. Napisał liczne publikacje oraz rozprawy naukowe. Otrzymał tytuł doktora honoris causa trzech polskich uniwersytetów. Jest bohaterem filmu fabularnego "Boski" w reżyserii Paola Sorrentino.