Fiodor Dostojewski urodził się 30 X 1821 roku w Moskwie, zmarł 28 I 1881 roku w Petersburgu. Został pochowany na cmentarzu Ławry Aleksandra Newskiego.
Dzieciństwo pisarza nie było szczęśliwe. Po śmierci matki (1837 rok) jego ojciec nadużywał alkoholu. Dwa lata później został zamordowany przez ludzi pracujących na jego polach. Pragnienie wyjaśnienia mechanizmów zbrodni wiele razy powróciło w utworach pisarza.
Fiodor Dostojewski, z woli ojca, studiował inżynierię wojskową, lecz dziedzina ta zupełnie go nie interesowała. Czytał bardzo chętnie literaturę, znał doskonale dzieła Aleksandra Puszkina. W roku 1843 ukończył studia. Pozostał przy sztabie w Petersburgu, gdzie zajmował się kreśleniem map i planów.
Pisarz rozstał się z wojskiem, kiedy miał 23 lata. Rozpoczął wówczas aktywne życie literata. Niedługo potem zakochał się w żonie Iwana Panajewa, która stała się prototypem Awdotii Raskolnikowej w "Zbrodni i karze".
Literacka kariera Dostojewskiego została przerwana w 1849 roku. Za polityczną działalność aresztowano go, a po ośmiomiesięcznym śledztwie skazano na karę śmierci. Zamiarem Mikołaja I było nastraszenie buntowników, nie zaś pozbawienie ich życia. 22 grudnia 1849 roku nastąpiła więc zmiana wyroku na zsyłkę na Sybir.
W roku 1854 Fiodor Dostojewski rozpoczął okres katorgi w Siemipałatyńsku, niedaleko granicy chińskiej. Poznał tam Marię Isajewę, która po śmierci swego męża poślubiła go. Ich szczęście zostało zakłócone jednak przez chorobę Dostojewskiego. Lekarz stwierdził u niego padaczkę. Maria nie mogła się z tym faktem pogodzić, stała się zgorzkniała i histeryczna.
W 1859 roku pisarz powrócił do Petersburga. Miał problemy finansowe i rodzinne. Opiekował się umierającą żoną. Przeżywał również przygodę miłosną z Apolinarią Susłową. Podróżował w jej towarzystwie po Europie, oddawał się zamiłowaniu do hazardu.
W 1863 roku zamknięto miesięcznik "Wriemia", który redagowany był przez Fiodora. Rok później zmarła jego żona osierociwszy syna z poprzedniego małżeństwa, a niedługo potem umarł brat pisarza, Michał. Dostojewski wówczas podjął się utrzymania rodziny brata oraz spłacenia jego długów. Sam również popadł w kłopoty finansowe.
W roku 1867 pisarz poślubił Annę Snitkin. Dzieliła ich ogromna różnica wieku, lecz łączyła wielka miłość. Żona była dla niego ostoją w najtrudniejszych chwilach. Znosiła cierpliwie jego padaczkę, skłonność do hipochondrii, zamiłowanie do hazardu.
Dostojewscy w tym samym roku wyjechali w czteroletnią podróż po Europie. W roku 1880 pisarz wygłosił w Moskwie swój testament ideowy, słynną "Mowę o Puszkinie" z okazji odsłonięcia pomnika wieszcza. Była to deklaracja jego własnych przekonań.
Do najwybitniejszych dzieł Fiodora Dostojewskiego należą: "Biedni ludzie" (pierwsza jego powieść ukazana na łamach "Otieczestwiennych Zapisków" w 1845 roku, przyniosła mu sławę), "Sobowtór", "Wspomnienia z domu umarłych", "Martwy dom", "Zbrodnia i kara" (publikacja w 1866 roku), "Gracz", "Idiota" (1869 rok), "Biesy" (1872 rok), "Młodzik" (1875 rok), "Bracia Karamazow" (1879 - 80 rok).
POLECAMY:
Czy można przeczytać "Chłopów" w kilka godzin? Albo szybko i skutecznie zapamiętać całą historię Polski oraz angielskie słówka? Można, jeśli tylko zastosuje się do tego odpowiednią metodę. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z Dariuszem Konarzewskim, mistrzem Polski w szybkim czytaniu.
