Prawosławna Wigilia

Największe w Polsce skupiska prawosławnych znajdują się na wschodzie kraju. Obchody świąt w Kościele katolickim i prawosławnym niewiele się różnią.

W Wigilię obowiązuje bezwzględny post. Wieczerzę rozpoczyna się od wspólnej modlitwy i podzielenia się prosforą - malutkim, składającym się z dwóch części przaśnym chlebkiem, pieczonym specjalnie na tę okazję. To odpowiednik opłatka u katolików.

Wieczerza wigilijna to jedyny posiłek tego dnia. Na stół wigilijny zazwyczaj podaje się 12 dań. Nie może zabraknąć prosfory, socziwa czyli kutii oraz kompotu z suszu. Podaje się także przyrządzone na różne sposoby grzyby, kapustę i groch oraz inne dania uzależnione od lokalnych tradycji. Nie podaje się mięsa ani alkoholu.

W każdym domu wisi ikona, którą w wigilię otula się haftowanym ręcznikiem i ustawia pod nią kwiat zbożowy. Stoi aż do Trzech Króli. Po świętach pojedynczymi słomkami wyciągniętymi ze snopa owija się drzewa w sadzie, by ochronić je przed mrozami i zającami.

Po wieczerzy wszyscy idą do cerkwi, gdzie pośrodku stoi ikona Narodzenia Jezusa. O północy rozpoczyna się "wsjenocznia", odpowiednik katolickiej pasterki, która trwa całą noc. Podczas nabożeństwa kolędy śpiewa się a capella - w cerkwi nie wolno używać instrumentów muzycznych.

Dla wiernych bardzo duże znaczenie ma ikona, podobnie jak szopka z Jezusem u katolików. Ikona to otwarte okno na świat. Ikony mają ogromne znaczenie teologiczne dla wiernych. To bezpośrednie nawiązanie do Ewangelii.

Wierni 40 dni przed Bożym Narodzeniem rozpoczynają duchowe przygotowanie do świąt oraz post. Wielu prawosławnych wyznawców rezygnuje w tym czasie z mięsa, jego przetworów a nawet nabiału.

Wierni prawosławni także przystrajają choinkę i dzielą się prezentami jak katolicy.

W Polsce żyje około 600 tysięcy osób wyznania prawosławnego. Większość z nich mieszka na Podlasiu.