Makbet - na początku prezentuje się jako odważny wódz szkocki. Wobec króla i ojczyzny zachowuje się jak przystało na rycerza. Jest wierny, lojalny, waleczny. Czarownice budzą w nim uśpioną do tej pory żądzę władzy, która staje się przyczyną złamania przez niego rycerskiego etosu. Bohater zabija króla, staje się zdrajcą nie tylko swego władcy, ale też całego narodu. Lady Makbet w tej przemianie prawego rycerza w okrutnego zbrodniarza odgrywa dużą rolę. Przez cały czas namawia męża do popełnienia morderstwa, zarzuca mu tchórzostwo i brak zdecydowania. Królobójstwo pociąga za sobą kolejne zbrodnie. Makbet traci wszelkie zasady moralne i odruchy ludzkie. Jest okrutny, bezwzględny, próżny. Bohater po dokonaniu zabójstwa króla ma wyrzuty sumienia (przed zbrodnią miał liczne wątpliwości), dręczą go koszmarne wizje, jest na granicy obłędu, mimo to jednak nie potrafi się zatrzymać. Strach ustępuje zobojętnieniu. Nawet samobójcza śmierć jego żony nie robi na nim żadnego wrażenia. Makbet, najpierw szlachetny rycerz, potem zabójca dręczony wyrzutami sumienia, staje się wreszcie człowiekiem - potworem, mordercą, władcą - tyranem. Z zimną krwią zabija wszystkich, którzy zagrażają jego pozycji. Żądza władzy doprowadza do całkowitej degradacji bohatera. Lady Makbet - to kobieta ambitna, silna psychicznie, bezwzględna i okrutna. Uważa, iż losowi trzeba pomóc. Żądza władzy jest głównym motorem jej postępowania. Namawia męża do popełnienia zbrodni, kieruje jego działaniem, postępuje zgodnie z planem, zachowuje zimną krew nawet w sytuacjach szczególnie niebezpiecznych (na uczcie Makbet niemal ujawnia zbrodnię). Szaleństwo, które ją dotyka jest wynikiem samotności, tragicznego macierzyństwa (śmierć jej dziecka pozostaje niewyjaśniona), osobistych klęsk. Lady Makbet popełnia samobójstwo. Bohaterka również ulega przemianie. Z kobiety zdecydowanej i silnej staje się zagubioną, nieszczęśliwą żoną despoty. Swoje życie kończy tragicznie, podobnie jak Makbet.
