Dzieło Gustawa Herlinga - Grudzińskiego ze względu na przedstawione realia jest jednym z podstawowych dokumentów dotyczących sowieckich obozów pracy. Autor podejmuje w nim aktualną problematykę polityczną, nie ma tam miejsca na fikcję literacką. To autentyczna relacja z pobytu pisarza w Związku Radzieckim w okresie od marca 1940 roku do marca 1942 roku. Gustaw Herling - Grudziński pisze o swoich przeżyciach w Witebsku, Leningradzie, Wołogdzie oraz o doświadczeniach z łagru w Jercewie. Prezentuje system obozu przymusowej pracy, przedstawia Związek Radziecki jako państwo totalitarne, posługujące się terrorem i zastraszaniem. "Inny świat" ma formę pamiętnika. Narracja utrzymana jest w pierwszej osobie, a narrator jest jednocześnie bohaterem - świadkiem i uczestnikiem wydarzeń. Cechuje go obiektywizm oraz wyciszenie własnych emocji. Kompozycja dzieła jest chronologiczna i podporządkowana biografii bohatera. "Inny świat" jest także dziełem literatury pięknej. Jego język jest niezwykły, pełen metaforyczności. Posiada cechy stylu "niskiego" (brutalna rzeczywistość, obozowy slang) i "wysokiego" (patos, rozbudowane metafory, precyzja), co pozwala na połączenie fizjologii z duchowością. Wydarzenia ujęte są w klamrę dwóch spotkań z tym samym człowiekiem, na końcu pojawia się wyraźna pointa. Postaci przedstawione w utworze mają wyraziste portrety. Dzieło Gustawa Herlinga - Grudzińskiego to wybitne osiągnięcie literackie. Świat zinterpretowany jest na płaszczyźnie psychologicznej, politycznej, socjologicznej, metafizycznej, etycznej i moralnej, która ujawnia się w poszukiwaniu uniwersalnych wartości, a te nie ulegają tak łatwo zniszczeniu. "Inny świat" to przede wszystkim utwór autobiograficzny. Relacja pisarza jest chłodna i precyzyjna, a jego wewnętrzne przeżycia są jakby na drugim planie w utworze. Autor skupia się na odtworzeniu świata łagru i przekazaniu prawdy o koszmarze życia w obozie.
