został utworzony w dniach 28–29 sierpnia 1991 roku w Weimarze (Niemcy) przez trzech ministrów spraw zagranicznych, będących przedstawicielami
Powstanie Trójkąta Weimarskiego
Do utworzenia Trójkąta Weimarskiego przyczyniły się poważne zmiany społeczno-gospodarczo-polityczne, które miały miejsce w Europie w 1989 roku. Istotne było również przejście Polski na ustrój demokratyczny.
Powstanie organizacji określanej jako Trójkąt Weimarski poprzedziło podpisanie dwustronnych porozumień:
- 9 kwietnia 1991 – Traktat przyjaźni i solidarności pomiędzy Polską a Francją,
- 17 czerwca 1991 – Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy pomiędzy Polska a Niemcami.
Zarówno porozumienia, jak i późniejsze zawiązanie Trójkąta Weimarskiego, miały przynieść korzyści niniejszym państwom i były jasnym znakiem gotowości do przezwyciężania podziałów pomiędzy państwami dawnego bloku zachodniego i wschodniego.
Cele Trójkąta Weimarskiego
Za sprawą utworzenia się Trójkąta Weimarskiego,
Polska zyskiwała szansę, aby wzmocnić swą pozycję na arenie międzynarodowej i bardziej otworzyć się na Zachód (później również przystąpić do
Unii Europejskiej)
.
Niemcy po połączeniu RFN i NRD natomiast łatwiej nawiązywać kontakty z przechodzącymi transformację państwami Europy Środkowo-Wschodniej.
Francja zaś chciała przede wszystkim aktywnie uczestniczyć w integrowaniu państw byłego bloku wschodniego z Zachodem.
Współczesna działalność w ramach Trójkąta Weimarskiego
Obecnie Trójkąt Weimarski wciąż jest miejscem do wypracowywania wspólnych stanowisk w sprawach istotnych dla polityki europejskiej. Dochodzi do rozmów na różnych szczeblach administracji rządowej czy spotkań parlamentarzystów.
Trzeba jednak zaznaczyć, że współpraca w ramach Trójkąta Weimarskiego to teraz przede wszystkim kontakty społeczne:
- kontakty miast i regionów
- współpraca kulturalna państw
- spotkania i wymiana młodzieży
Jednym z najciekawszych elementów współpracy weimarskiej jest dziś Nagroda im. Adama Mickiewicza, przyznawana za inicjatywy na rzecz pojednania i współpracy w Europie.