Sąd Najwyższy

Sąd Najwyższy to organ wymiaru sprawiedliwości, który sprawuje nadzór nad działalnością sądów powszechnych i wojskowych w zakresie orzekania. Jest także sądem kasacyjnym w sprawach, które są przedmiotem rozstrzygnięć sądów powszechnych. Do zadań Sądu Najwyższego należy rozpoznawanie protestów wyborczych oraz stwierdzania ważności wyborów do Sejmu i Senatu oraz wyboru prezydenta, a także ważności referendum ogólnokrajowego i konstytucyjnego.

W skład Sądu Najwyższego wchodzi I Prezes Sądu Najwyższego, którego powołuje prezydent na 6 lat spośród kandydatów przedstawionych przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego. Kolejni członkowie to Prezesi Sądu Najwyższego, powoływani przez prezydenta na wniosek I Prezesa Sądu Najwyższego oraz Sędziowie Sadu Najwyższego. Ci ostatni powoływani są przez prezydenta na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.

Do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego może być powołana osoba, która jest nieskazitelnego charakteru i wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy prawniczej. Dodatkowo musi mieć co najmniej dziesięcioletni staż pracy na stanowisku sędziego, prokuratora, Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, jej wiceprezesa lub radcy albo wykonywania w Polsce zawodu adwokata, radcy prawnego lub notariusza.

Sąd Najwyższy składa się z czterech izb. To Izba Cywilna, Izba Karna, Izba Wojskowa oraz Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego jest Przewodniczącym Trybunału Stanu. Za naruszenie Konstytucji lub ustawy, przed Trybunałem Stanu mogą stanąć między innymi Prezydent RP, Premier oraz członkowie Rady Ministrów.