<div><b>Partia Republikańska</b> początkowo składała się <b>z północnych</b> protestantów, robotników, biznesmenów, zamożnych rolników, a po 1866 roku <b>byłych czarnoskórych niewolników</b>.</div><div><br /></div><div>W momencie powstania praktycznie nie była obecna w południowych stanach <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-stany-zjednoczone,gsbi,4230"><b>USA</b></a>, ale<b> odniosła duży sukces na północny</b>, gdzie do 1858 r. zwerbowała byłych Wigów i byłych demokratów Wolnej Gleby, co pozwoliło republikanom zdobyć większość w zdecydowanej <b>większości stanów Nowej Anglii</b>. </div><div><br /></div><div>Baza demograficzna Partii Republikańskiej przechyla się w kierunku ludzi mieszkających na obszarach wiejskich, mężczyzn, mieszkańców południa i białych Amerykanów, szczególnie białych ewangelicznych chrześcijan i białej klasy robotniczej.</div><div><br /></div><div><b>W ostatnich latach Partia Republikańska zyskała wśród białych robotników i Latynosów, tracąc poparcie wśród białych z wyższym wykształceniem</b>. </div><div><h2>Partia Republikańska - historia</h2></div><div><b>W 1854 r. Partia Republikańska została utworzona, by walczyć z ekspansją niewolnictwa na terytoria amerykańskie po uchwaleniu ustawy Kansas-Nebraska</b>. W tym czasie partia miała bardzo małe poparcie białych południowców, którzy głównie popierali<a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-partia-demokratyczna,gsbi,1010"> </a><b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-partia-demokratyczna,gsbi,1010">Partię Demokratyczną</a> (tzw. Solid South)</b> oraz katolików, którzy stanowili główny blok wyborczy demokratów. </div><div><br /></div><div>Podczas gdy obie partie przyjęły politykę probiznesową w XIX wieku, początki Grand Old Party to poparcie <b>dla krajowego systemu bankowego, standardu złota, kolei i wysokich taryf.</b> Republikanie sprzeciwiali się ekspansji niewolnictwa przed 1861 rokiem i prowadzili walkę o <b>zniszczenie Skonfederowanych Stanów Ameryki (1861–1865). </b></div><div><br /></div><div><b>Partia w dużej mierzę zdominowała amerykańską scenę polityczną w latach 1860-1932</b>. Od momentu wyboru Abrahama Lincolna na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w 1860 r., <b>aż 13 z 16 prezydentów USA w tym okresie pochodziło z Partii Republikańskiej</b>. Jej największymi sukcesami było również doprowadzenie<b> Północy do zwycięstwa w wojnie secesyjnej oraz zniesienie niewolnictwa.</b></div><div><br /></div><div>W 1912 roku były republikański prezydent<b> Theodore Roosevelt</b> utworzył Partię Postępową („Bull Moose”) po tym, jak został odrzucony przez Grand Old Party i bez powodzenia kandydował jako kandydat trzeciej partii na prezydenta, wzywając do reform społecznych.</div><div><br /></div><div>Po 1912 roku wielu zwolenników Roosevelta opuściło Partię Republikańską, a Partia przeszła ideologiczną zmianę na prawo. <b>Partia Republikańska utraciła większość w Kongresie podczas Wielkiego Kryzysu (1929–1940). Pod rządami prezydenta Franklina D. Roosevelta, demokraci utworzyli zwycięską koalicję Nowego Ładu, która dominowała od 1932 do 1964 roku</b>. </div><div><br /></div><div>Po ustawie o prawach obywatelskich z 1964 r., ustawie o prawach do głosowania z 1965 r. i strategii południowej zmieniła się struktura elektoratu Republikanów, stany południowe zaczęły sprzyjać Republikanom, a stany północno-wschodnie - Demokratom. </div><div><br /></div><div>Po decyzji Sądu Najwyższego z 1973 roku w sprawie Roe v. Wade Partia Republikańska sprzeciwiła się aborcji w swojej podstawie programowej i zwiększyła swoje poparcie wśród ewangelików. <b>Od 1990 roku poparcie dla partii pochodzi głównie z Południa (m.in. Floryda, Oklahoma, Teksas), Wielkich Równin (Kansas, Minnesota), Stanów Górskich (Arizona, Utah, Colorado) i obszarów wiejskich na Północy. </b></div><div><h2>Partia Republikańska - nazwa i symbole </h2></div><div><b>Członkowie założyciele partii wybrali nazwę Partia Republikańska w połowie lat 50. XIX wieku jako hołd dla wartości republikanizmu promowanych przez Partię Demokratyczno-Republikańską Thomasa Jeffersona</b>. </div><div>Nazwa odzwierciedla republikańskie wartości cnoty obywatelskiej zawarte w Deklaracji Niepodległości z 1776 roku oraz sprzeciw wobec arystokracji i korupcji. </div><div><br /></div><div>Termin Grand Old Party jest tradycyjnym pseudonimem Partii Republikańskiej, a powszechnie używany jest skrót <b>„GOP”.</b> <br /></div><div><br /></div><div><b>Tradycyjną maskotką Republikanów jest słoń</b>. Karykatura polityczna Thomasa Nasta, opublikowana w Harper's Weekly 7 listopada 1874 r., jest uważana za pierwsze ważne użycie tego symbolu. <b>Alternatywnym symbolem Partii Republikańskiej </b>w stanach takich jak Indiana, Nowy Jork i Ohio<b> jest orzeł bielik</b>. W Kentucky symbolem Republikanów jest <b>chata z bali</b>. </div><div><br /></div><div>Historycznie Partia Republikańska nie miała spójnej tożsamości kolorystycznej. <b>Po wyborach w 2000 r. kolor czerwony zaczął kojarzyć się z republikanami</b>. </div><div><br /></div><div>Podczas wieczoru wyborczego wszystkie główne stacje telewizyjne używały tego samego schematu kolorów na mapie wyborczej: stany wygrane przez kandydata Republikanów <b>George'a W. Busha</b> <b>były oznaczone kolorem czerwonym</b>, a stany wygrane przez kandydata demokratów, <b>Ala Gore'a - kolorem niebieskim.</b></div><div><br /></div><div> Kolory zostały mocno zakorzenione w amerykańskim dyskursie politycznym i utrzymały się do dziś.</div>