Nicolas Maduro

Są rozbieżne informacje dotyczące edukacji Nicolasa Maduro. Jedne z nich mówią, że Nicolas Maduro nie ukończył szkoły średniej. Według innych danych, Wenezuelczyk wyjechał na Kubę, gdzie uczęszczał do szkoły dla kadry kierowniczej Partii Komunistycznej.

Na początku swojej kariery zawodowej Nicolas Maduro pracował jako kierowca miejskich autobusów.

W latach 70. i 80. zaangażował się w działalność związkową. Był członkiem związku zawodowego stołecznego metra. Pod koniec lat 80. związał się ze środowiskiem Hugo Chaveza i został działaczem Boliwariańskiego Ruchu Rewolucyjnego.

W latach 2005-2006 był przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego, a następnie został ministrem spraw zagranicznych Wenezueli. W 2012 roku, po zwycięstwie Hugo Chaveza w wyborach prezydenckich, Nicolas Maduro został wiceprezydentem Wenezueli.

8 marca 2013 r., po śmierci Hugo Chaveza z powodu choroby nowotworowej, Nicolas Maduro przejął tymczasowo obowiązki głowy państwa. W kwietniu 2013 r. Maduro został wybrany na prezydenta Wenezueli, będąc kandydatem Zjednoczonej Partii Socjalistycznej. Głosowało na niego 50,7 proc. obywateli.

W maju 2018 r. zostały rozpisane przedterminowe wybory prezydenckie w Wenezueli, które wygrał Nicolas Maduro. Jednak opozycja oskarżyła rząd o kupowanie głosów, fałszerstwa wyborcze, w rezultacie nie uznając wyników wyborów.

10 stycznia 2019 r. Nicolas Maduro został zaprzysiężony na drugą kadencję. Kontrolowany przez opozycję parlament unieważnił jednak to zaprzysiężenie i przegłosował ustawę, w której zapisano, że Nicolas Maduro jest dyktatorem uzurpującym sobie władzę.

Według danych państwowej komisji wyborczej frekwencja wyborcza wyniosła 46 proc. Jednak szacunki opozycji podawały poziom ok. 30 proc. Wyniku wyborczego i reelekcji Maduro nie uznały Stany Zjednoczone, Unia Europejska, a także Brazylia, Meksyk, Kolumbia, Chile i Argentyna.

Nicolas Maduro po raz trzeci ubiegał się o stanowisko prezydenta Wenezueli 28 lipca 2024 r. i według Narodowej Rady Wyborczej wygrał wybory, zdobywając 51 proc. głosów.

Sondaże exit poll wskazywały jednak, że przewagę miał Edmundo Gonzales. Liderka opozycji odrzuciła oficjalne wyniki, twierdząc, że to opozycyjny kandydat zdobył  rzeczywistości 70 proc. poparcia i to on jest prawdziwym zwycięzcą. 

Głosy oburzenia napływały z całego świata. Prezydent Argentyny wezwał Maduro do dymisji i ostrzegł przed eskalacją. Spore wątpliwości co do wyniku wyborczego powzięły także Stany Zjednoczone. "Niedawno widzieliśmy komunikat wenezuelskiej komisji wyborczej. Mamy poważne obawy, że ogłoszony wynik nie odzwierciedla woli ani głosów Wenezuelczyków" - powiedział sekretarz stanu USA Antony Blinken.

Rządy Nicolasa Maduro od początku budzą kontrowersje. Opozycja oskarża go o prowadzenie polityki gospodarczej, która wywołała, nie tylko szalejącą inflację, ale i niedobory żywności, leków oraz innych podstawowych artykułów.

W 2016 i 2019 r. Maduro wprowadził w Wenezueli stan wyjątkowy, w związku z kryzysem gospodarczym w kraju. Równocześnie w kilku miastach Wenezueli odbywały się wielotysięczne demonstracje.

Ich uczestnicy domagali się referendum w sprawie odwołania lewicowego prezydenta. Niektórzy Zachodni politycy uznają Maduro za autokratę i dyktatora. W latach 2013-2023 pozycja Wenezueli spadła o 42. miejsca w Indeksie Wolności Prasy.

Według szacunków ONZ i Human Rights Watch, pod rządami Maduro ponad 20 tys. osób padło ofiarą pozasądowych zabójstw, a siedem mln Wenezuelczyków zostało zmuszonych do opuszczenia kraju.

Nicolas Maduro w młodości chciał zostać muzykiem. Jest fanem muzyki Johna Lennona.

Nicolas Maduro - życie prywatne

Nicolas Maduro urodził się w rodzinie robotniczej. 

Jego ojciec Nicolas Maduro Moros był przywódcą związkowym. W latach 1988-1994 jego żoną była Adriana Guerra Angulo, z którą ma syna Nicolasa Maduro Guerrana, polityka. Następnie poślubił Cilię Flores, z którą ma troje pasierbów z pierwszego małżeństwa żony.