Irena Anders - wykształcenie
Irena Anders uczęszczała do Wyższego Instytutu Muzycznego im. Mykoły Łysenki, gdzie rozpoczęła naukę w klasie fortepianu, a następnie uczyła się w klasach wokalnych.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa w wyniku agresji ZSRR na Polskę przerwała studia.
Irena Anders - kariera zawodowa i wojskowa
W latach 30. XX wieku Irena Anders była solistką ukraińskiego zespołu Jabcio-Jazz. Podczas sowieckiej okupacji Lwowa występowała w teatrzyku rewiowym i we lwowskim Teatrze Wielkim. Następnie związała się z zespołem muzycznym Henryka Warsa Tea-Jazz i koncertowała z nim na terenie ZSRR.
Po niemieckim ataku na ZSRR w czasie drugiej wojny światowej i rozpoczęciu formowania Armii Polskiej w ZSRR przyłączyła się do polskich jednostek powstających w Tockoje.
Śpiewała w zespole
"Polska Parada", a następnie występowała przed żołnierzami armii
generała Władysława Andersa. Przeszła wraz z polskimi żołnierzami szlak bojowy, obejmujący Tockoje, Buzułuk, Iran, Irak, Palestynę, Egipt oraz Włochy. W trakcie swojej służby i zaangażowania w
działalność artystyczną dla żołnierzy została w 1946 r. mianowana
kapitanem Wojska Polskiego.
Jej szczególny występ odbył się dwa dni po bitwie o Monte Cassino, kiedy to razem z mężem Gwidonem Boruckim po raz pierwszy na górze klasztornej w miejscu niedawnych walk zaśpiewała piosenkę "Czerwone maki na Monte Cassino".
W 1946 r. zagrała główne role w filmach "Wielka droga" i "Nieznajomy z San Marino". Po zakończeniu wojny zamieszkała w Wielkiej Brytanii.
Regularnie występowała dla Polonii w Wielkiej Brytanii, Francji i Izraelu, a także w audycjach radiowych BBC oraz w kabarecie Hemara w Radio Wolna Europa. Była znana również pod pseudonimem artystycznym Renata Bogdańska.
Irena Anders - działalność polityczna
Po 1989 r. wielokrotnie odwiedzała Polskę i była gościem honorowym na uroczystościach państwowych na szczeblu centralnym.
W 2010 r. została
członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego podczas przyspieszonych wyborów prezydenckich. W sierpniu tego samego roku przyjechała do Polski, by uczestniczyć w jego zaprzysiężeniu i była to jej ostatnia wizyta w ojczyźnie.
Irena Anders - odznaczenia
Została odznaczona: Krzyżem Monte Cassino, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
Irena Anders - życie prywatne
Pochodziła z ukraińskiej rodziny. Jej pierwszym mężem był Gwidon Borucki.
W trakcie służby nawiązała romans ze swoim dowódcą, gen. Władysławem Andersem. W 1948 r. wyszła za mąż za generała Władysława Andersa, a w 1950 r. urodziła córkę Annę Marię. Zmarła 29 listopada 2010 r. w Londynie. Jej prochy zostały złożone obok męża na cmentarzu na Monte Cassino.