<div><h2>Muhammad Yunus - wykształcenie</h2></div><div><div>Muhammad Yunus <b>rozpoczął swoją edukację na Uniwersytecie Dhaka</b>, gdzie w 1960 roku <b>uzyskał tytuł licencjata (BA) z ekonomii</b>, a następnie w 1961 roku <b>uzyskał tytuł magistra (MA) w tej samej dziedzinie</b>. </div><div><br /></div><div>W 1965 roku <b>otrzymał stypendium Fulbrighta</b>, które umożliwiło mu podjęcie studiów w <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-stany-zjednoczone,gsbi,4230">Stanach Zjednoczonych</a>. </b></div><div><br /></div><div>Następnie <b>uzyskał doktorat (PhD)</b> w dziedzinie ekonomii na <b>Vanderbilt University</b> w 1971 roku, w programie poświęconym rozwojowi gospodarczemu. </div></div><div><div><h2>Muhammad Yunus - działalność zawodowa i społeczna </h2></div></div><div><div>W latach 1969-1972 Muhammad Yunus <b>był adiunktem ekonomii na Middle Tennessee State University w Murfreesboro</b>. </div><div><br /></div><div>Po powrocie do ojczystego kraju w 1972 roku <b>rozpoczął pracę na Uniwersytecie Chittagong</b>, gdzie <b>jako profesor ekonomii prowadził badania nad rozwojem wiejskim i ubóstwem</b>. </div></div><div><div> </div></div><div><div>W 1983 roku <b>założył Grameen Bank</b>, opierając się na przekonaniu, że<b> dostęp do kredytu jest podstawowym prawem człowieka</b>.</div><div><br /></div><div><b>Bank ten specjalizuje się w udzielaniu małych pożyczek osobom ubogim</b>, głównie kobietom, bez wymogu zabezpieczeń. <b>Celem było umożliwienie im prowadzenia działalności gospodarczej i poprawy warunków życia</b>. </div><div><br /></div><div>Model Grameen Banku<b> stał się wzorem do naśladowania w ponad 100 krajach na całym świecie</b>, przyczyniając się do rozwoju ruchu mikrofinansowego. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Muhammad Yunus<b> opracował też koncepcję przedsiębiorstw społecznych</b>, których celem jest rozwiązywanie problemów społecznych, a nie maksymalizacja zysku. <b>Współpracował na tych zasadach ze światowymi koncernami </b>takimi jak BASF, Intel, Danone, Veolia czy Adidas, tworząc wspólne przedsięwzięcia na całym świecie.</div></div><div><div> </div></div><div><div>Po zakończeniu pracy w Grameen Banku, Yunus <b>został przewodniczącym Yunus Centre</b>, organizacji zajmującej się promowaniem idei <b>mikrofinansowania i przedsiębiorczości społecznej</b>. </div></div><div><div> </div></div><div><div><b>Był również zaangażowany w różne międzynarodowe organizacje i komitety</b>, w tym jako <b>ambasador dobrej woli UNAIDS</b>, a także członek różnych komisji doradczych dotyczących rozwoju społecznego i walki z ubóstwem. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Pełnił też funkcje w radach akademickich, takich jak<b> kanclerz Uniwersytetu Caledonian w Glasgow </b>(Wielka Brytania), był także profesorem wizytującym na kilku uczelniach, w tym w <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-australia,gsbi,3399">Australii</a> </b>i Malezji. </div></div><div><h2>Muhammad Yunus - działalność polityczna</h2></div><div><div>W 1996 roku Muhammad Yunus <b>pełnił funkcję doradcy w rządzie tymczasowym <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-bangladesz,gsbi,4417">Bangladeszu</a></b>, gdzie <b>nadzorował ministerstwa</b> odpowiedzialne za edukację, naukę i technologię oraz ochronę środowiska. </div></div><div><div> </div></div><div><div>22 lutego 2007 roku Muhammad Yunus <b>założył partię polityczną</b> - <b>Nagarik Śakti</b> (pol. <b>"Władza Obywateli"</b>). <b>Ugrupowanie zostało rozwiązane</b> 3 maja 2007 roku. </div></div><div><div> </div></div><div><div>W 2024 roku <b>został mianowany na stanowisko szefa rządu tymczasowego Bangladeszu </b>po rozwiązaniu parlamentu. 8 sierpnia 2024 <b>został zaprzysiężony i objął urząd premiera Bangladeszu</b>. </div></div><div><div><h2>Muhammad Yunus - kontrowersje </h2></div></div><div><div>Na początku 2024 roku Muhammad Yunus <b>został aresztowany w związku z zarzutami o naruszenie kodeksu pracy</b>, które były postrzegane jako politycznie motywowane. <b>Po apelacji został uniewinniony</b>, co umożliwiło mu powrót do Bangladeszu. </div></div><div><h2>Muhammad Yunus - nagrody i wyróżnienia</h2></div><div><div>Muhammad Yunus <b>otrzymał wiele nagród za swoją działalność</b>, w tym <b>Nagrodę Nobla</b> w 2006 roku, którą przyznano mu za wkład w tworzenie rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez <b>mikrofinansowanie</b>. </div><div><br /></div><div>Oprócz tego,<b> został uhonorowany Medalem Wolności Prezydenta USA</b> oraz <b>Złotym Medalem Kongresu</b>. </div></div><div><div><h2>Muhammad Yunus - życie prywatne</h2></div></div><div>Muhammad Yunus był <b>najstarszy spośród dziewięciorga dzieci</b> w muzułmańskiej rodzinie z wioski <b>Bathua </b>(Boxirhat Road w Hathazari, koło Chittagong) w <b>Indiach Brytyjskich</b>. Obecnie miejscowość ta znajduje się <b>w Bangladeszu</b>.Jego ojciec Hazi Dula Mia Shoudagar był <b>jubilerem</b>. Matką była Sofia Khatun. </div><div><br /></div><div>Muhammad Yunus <b>dzieciństwo spędził na wsi</b>. W 1944 rodzina przeprowadziła się się do <b>miasta Chittagong</b> i tam Muhammad Yunus uczył się w szkole podstawowej <b>Lamabazar Primary School</b>. W 1949 jego matka zachorowała na chorobę psychiczną.Następnie Muhammad Yunus ukończył z wyróżnieniem szkołę średnią. <b>Był także skautem</b>. Próbował także sił w aktorstwie, <b>grając w teatrze dramatycznym</b>. <br /></div>