Jakich dziadków miał Pan Jezus? Święci Anna i Joachim

O świętej Annie najwięcej informacji znajdziemy w Protoewangelii Jakuba, Ewangelii Pseudo-Mateusza i Księdze Maryi. Najwcześniejszą i najbardziej wiarygodną, jest pierwsza z nich, ponieważ pochodzi z około 150 roku. Święta Anna pochodziła z Betlejem i była jedną z trzech córek kapłana Mathana (lub Natana). Rodzice mieli mocny wkład w wychowanie Anny,  które pogłębione było służbą w świątyni jerozolimskiej. Poślubiła Galilejczyka Joachima, który jak na ówczesne czasy posiadał niezwykłe bogactwa. Parę połączyła piękna i szczera miłość.

W Protoewangelii czytamy, że pomimo płomiennego uczucia, małżonkowie długo czekali na potomstwo. W tamtych czasach bezdzietność postrzegana była jako hańba i kara Boża za grzechy. Sytuacja była niezmienna przez następne 20 lat ich małżeństwa... Dla Anny i Joachima łączyło się to z ogromnym cierpieniem. Joachim, który szczególnie przeżywał ich trudną rzeczywistość, pewnego dnia podczas składania ofiary w świątyni, usłyszał od kapłana Rubena, że nie godzi się, aby on jako pierwszy składał swe dary, skoro nie zrodził potomka w Izraelu. Dotknięty tym wydarzeniem, postanowił w tajemnicy przed żoną wybrać się na pustynię i tam pościć w intencji wymarzonego dziecka. Przybył do niego Anioł Pański i zapowiedział mu, że Pan Bóg wysłucha ich modlitw i z Anną zostaną rodzicami.

Anioł ukazał się również Annie, mówiąc: Anno! Pan wysłuchał twojej modlitwy. Poczniesz i urodzisz, o twoim potomstwie będzie się mówiło po całej ziemi. Oto przychodzi mąż Twój, Joachim, ze swoim stadem. Wtem stęskniona małżonka ujrzała swojego ukochanego, którego od dawna nie widziała. Szczęśliwi Joachim i Anna doczekali się córki i tak, jak obiecali Bogu, dwa lata później ofiarowali ją świątyni. Maryja, przyszła matka samego Boga, otrzymała pełne wykształcenie. Joachim kładł szczególny nacisk, by jego wyczekana pierworodna była oczytana w Piśmie.

Życie Joachima i Anny było nazanczone ogromnym trudem i cierpieniem. Mimo to Joachim trwał przy Annie i razem gorąco modlili się do Boga. W ich małżeństwie nigdy nie brakowało modlitwy i zaufania wobec Bożego planu. Oprócz modlitwy, Joachim latami pościł w intencji upragnionego dziecka.

Jako mężczyzna charakteryzował się niezwykłą roztropnością. Pewnego razu Anna przeczytała w Księdze Tobiasza słowa: Będziesz miał wiele, hojnie dawaj; jeśli mało będziesz miał, i mało z chęcią udzielać usiłuj. Tak bowiem skarbisz sobie zapłatę na dzień potrzeby. Bo jałmużna od wszelkiego grzechu i od śmierci wybawi, a nie dopuści duszy iść do ciemności. (Tob. 4,9-11) Zmartwiła się, że niewystarczająco przestrzegają tej przestrogi. Wtedy Joachim, chcąc uspokoić żonę, postanowił rozdzielić trzodę na trzy części: pierwszą ofiarowali Bogu, drugą przekazali ubogim, trzecią zaś zostawili dla siebie. Czynili tak co roku!

Dziś, za wstawiennictwem świętych Anny i Joachima modlą się młodzi małżonkowie, powierzając właśnie tym świętym swoje małżeństwo i wzajemne relacje.

O wy obojga święci małżonkowie, Joachimie i Anno, proście za mnie i mojego męża (moją żonę), aby nam Bóg udzielił przez wasze zasługi łaski, żyć wspólnie w prawej małżeńskiej jedności i czystości, jak wy ze sobą żyliście, dając wszystkim małżonkom prawdziwy przykład. O święty Joachimie i święta Anno, zachowajcie mnie i mojego męża (moją żonę) od wszelkiej niewierności, niechęci, zwady i niezgody i pokus złego nieprzyjaciela, jako też od każdej pychy i od niemiernej pożądliwości do tego świata, i uproście nam poufałą, czystą miłość, nierozłączną jedność i pomoc Boską, postępować według waszego przykładu i przynosić prawdziwe owoce Bogu podobającego się małżeństwa. Amen.

Artykuł powstał przy współpracy z redakcją Stacja7