Sprawa Jaroszewiczów: Ktoś zaciera ślady

Piotr Jaroszewicz znał największe tajemnice PRL. Zabójcy przyszli wydrzeć mu jedną z nich. Chcieli zdobyć kompromitujące polityków dokumenty, które ukrywał w domu były premier.

Dokładnie piętnaście lat temu, w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1992 roku w podwarszawskim Aninie brutalnie zamordowano byłego premiera Piotra Jaroszewicza i jego żonę, Alicję Solską. Osoby znające sprawę nie wykluczają, że ktoś z tajnych służb mógł wpływać na śledztwo. Z domu nie zniknęły obrazy (m.in. Picassa), kolekcja monet i znaczków, biżuteria oraz książeczki czekowe, ale policja uparcie trzymała się motywu rabunkowego. Z braku dowodów sąd uniewinnił czterech recydywistów oskarżonych o zabójstwo: "Faszystę", "Niuńka", "Sztywnego" i "Krzaczka".

Krzysztofa R., ps. Faszysta - najgroźniejszego z nich - dziennik odnalazł w Mińsku Mazowieckim. Dwa lata temu wyszedł z innej odsiadki i wrócił do rodzinnej miejscowości. 52-letni dziś Krzysztof R. mieszka u znajomej, w drewnianym domku niedaleko sklepu z tapetami. Dobrze zbudowany, tatuaże na przedramionach, lekki wąs. Kiedy dowiaduje się, że dziennikarze chcą porozmawiać o zabójstwie byłego premiera, wpada w szał.

- Dać komuś w mordę, a torturować w ten sposób, jak ich torturowano, to różnica jak stąd do Waszyngtonu - powtarza do dzisiaj linię swojej obrony i znika w domku. Przez okna widać, jak ucieka drugim wyjściem.

Policjanci, którzy prowadzili śledztwo, dziś twierdzą, że nikt na nich nie wpływał. Czym jednak wytłumaczyć to, że specjalna grupa dochodzeniowa pojawiła się w Aninie dopiero ok. dziesiątej rano? Że policjanci nie zabezpieczyli śladów z furtki i drzwi wejściowych? Że nie przesłuchano dokładnie wszystkich świadków z kręgu rodziny i znajomych oraz sąsiadów, którzy widzieli osoby kręcące się przy domu premiera? Że zlekceważono kilkadziesiąt anonimów wskazujących m.in. na motyw polityczny? Tak miażdżące wnioski są zawarte w niedawno sporządzonej analizie biura wywiadu kryminalnego.

Na działanie tajnych służb wskazuje jeszcze jedno - uważa gazeta. Z akt sprawy zniknęły odciski palców, jakie zabezpieczono w gabinecie premiera (jedynym miejscu przeszukanym przez zabójców). To kluczowe dowody które można by było dziś poddać nowoczesnym badaniom. Kilka dni temu "Super Express" odkrył, że w aktach sądowych brakuje też kilkudziesięciu zdjęć operacyjnych z miejsca zbrodni. Kto narażałby się, by chronić pospolitych przestępców z Mińska Mazowieckiego?