Motyw cierpienia - Makbet staje się zbrodniarzem. Przy współudziale żony zabija najpierw króla, a potem wikła się w łańcuch zbrodni. Wreszcie zaczyna przeżywać mękę wyrzutów sumienia. Motyw cierpienia pojawia się między innymi w: "Hamlecie" Williama Szekspira, "Trenach" Jana Kochanowskiego, "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza, "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego, "Trylogii" Henryka Sienkiewicza, "Granicy" Zofii Nałkowskiej, "Kartotece" Tadeusza Różewicza. Motyw wiedźmy - czarownice przepowiadają Makbetowi przyszłość. Inne pozycje literackie zawierające ów motyw to: "Mitologia" (Medea jest złą, bezwzględną czarownicą), "Romeo i Julia" William Szekspira, "Faust" Goethego, "Mistrz i Małgorzata" Michała Bułhakowa. Motyw kobiety - Lady Makbet to kobieta okrutna i bezwzględna. Namawia męża do popełnienia zbrodni. Zaczynają ją po pewnym czasie prześladować wyrzuty sumienia, popada w obłęd, a wreszcie popełnia samobójstwo. Motyw ten przeplata się w wielu utworach. Należą do nich między innymi: "Biblia" (w Starym Testamencie: Ewa - pierwsza kobieta, w Nowym Testamencie: Maria - matka Boga, kobieta wybrana), "Mitologia" (Hera - kobieta - władczyni, Demeter - gospodyni całej ziemi, Helena - wzór urody itp.), "Hamlet" Williama Szekspira, "Skąpiec" Moliera (kobieta uzależniona od mężczyzny), "Powrót posła" Juliana Ursyna Niemcewicza (kobieta próżna - Starościna Gadulska), "Nie - boska komedia" Zygmunta Krasińskiego (Maria - kobieta nieszczęśliwa w małżeństwie), "Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej, "Chłopi" Władysława Reymonta, "Noce i dnie" Marii Dąbrowskiej. Motyw króla - Duncan zostaje zgładzony przez Makbeta. Królobójstwo burzy ład w państwie. Motyw ten pojawia się w wielu innych pozycjach literackich. Warto wymienić choćby: "Biblię", "Mitologię", "Pieśń o Rolandzie", "Kronikę polską" Galla Anonima, "Hamleta" Williama Szekspira, "Balladynę" Juliusza Słowackiego, "Potop" Henryka Sienkiewicza. Motyw małżeństwa - Makbet i jego żona są szczęśliwym małżeństwem do momentu popełnienia zbrodni. Mężczyzna staje się wówczas bezwzględnym tyranem, a w Lady Makbet odzywa się sumienie. Kobieta popada w obłęd, popełnia wreszcie samobójstwo. Motyw ten pojawia się również między innymi w: "Mitologii", "Odysei" Homera (trwały związek Odyseusza i Penelopy), "Hamlecie", "Romeo i Julii" Williama Szekspira, "Powrocie posła" Juliana Ursyna Niemcewicza, "Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej, "Lalce" Bolesława Prusa, "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego. Motyw przemiany - czarownice budzą w Makbecie uśpioną do tej pory żądzę władzy. Pierwsza zbrodnia pociąga za sobą kolejne. Motyw ów możemy odnaleźć w wielu innych dziełach, między innymi: w "Dziadach" części III Adama Mickiewicza (przeobrażenie Gustawa w Konrada), w "Potopie" Henryka Sienkiewicza (Andrzej Kmicic z hulaki staje się patriotą), w "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego (Rodion zmienia się pod wpływem uczucia do Soni) i w wielu innych pozycjach. Motyw zbrodni - Makbet dochodzi do władzy drogą zbrodni. Zabójstwo króla jest motywacją do popełnienia kolejnych. Motyw ten występuje w wielu innych pozycjach literackich. Warto tu wymienić: "Biblię", "Mitologię", "Hamleta", "Romeo i Julię" Williama Szekspira, "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza, "Granicę" Zofii Nałkowskiej. Motyw wyboru - Makbet staje przed wyborem między drogą honoru, którą kroczył do tej pory a drogą zbrodni, którą może obrać. Bohater wybiera tę drugą możliwość. Pierwsza zbrodnia prowokuje kolejną. Motyw ów występuje między innymi w: "Antygonie" Sofoklesa, "Konradzie Wallenrodzie" Adama Mickiewicza, "Ludziach bezdomnych" Stefana Żeromskiego, "Dżumie" Alberta Camusa. Motyw władzy - władza w "Makbecie" jest wartością, która staje się motorem straszliwych zbrodni. Główny bohater robi wszystko, by utrzymać się przy władzy. Motyw ten pojawia się w wielu utworach, choćby w: "Mitologii" Jana Parandowskiego, "Hamlecie" Williama Szekspira, "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza. Motyw śmierci - Makbet jest sprawcą śmierci kolejnych osób. Zabijanie zaczyna traktować jako przywilej władcy. Motyw ten pojawia się w wielu innych pozycjach literackich. Warto tu wymienić: "Biblię", "Mitologię", "Rozmowę Mistrza Polikarpa z śmiercią", "Hamleta, "Romeo i Julię" Williama Szekspira, "Treny" Jana Kochanowskiego, "Grażynę" Adama Mickiewicza, "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza, "Zbrodnię i karę" Fiodora Dostojewskiego, "Glorię victis" Elizy Orzeszkowej, "Lalkę" Bolesława Prusa, "Przedwiośnie" Stefana Żeromskiego, "Medaliony" Zofii Nałkowskiej, "Inny świat" Gustawa Herlinga - Grudzińskiego, "Opowiadania" Tadeusza Borowskiego, "Tango" Sławomira Mrożka.
