i ówczesny premier jeszcze przed czerwcowym szczytem w Brukseli gotowi byli zrezygnować z walki o korzystny dla Polski system głosowania. Hasła o umieraniu za pierwiastek miały tylko podbić stawkę. W tym czasie inna grupa doradców przygotowywała kompromis: ustępstwa w zamian za mechanizm umożliwiający odwlekanie decyzji w UE. W kluczowym momencie negocjacje przejęli zaufani ludzie prezydenta, słabo jednak zorientowani w sprawach Unii. Prowadzący rozmowy z Polską Francuzi skrzętnie wykorzystali to, że nasza delegacja nie sprecyzowała, gdzie ma być zapisana Joanina. - Polskie władze postawiły na Francję, bo nie chciały kompromisu z Niemcami. I się przeliczyły - mówi "Rz" jeden z dyplomatów.