<h2>Witalij Kliczko — wykształcenie</h2><b>Starszy z braci Kliczko</b> od młodości był związany ze sportem. Odnosił sukcesy <b>w boksie, kickboxingu oraz karate sportowym</b>. Dodatkowo Witalij ukończył studia na Uniwersytecie Kijowskim na kierunku sport. 29 lutego 2000 roku uzyskał <b>tytuł doktora nauk sportowych</b> po zakończonej sukcesem obronie <b>pracy doktorskiej.</b><h2>Witalij Kliczko — kariera sportowa </h2>Pierwszy medal imprezy wyższej rangi <b>Witalij Kliczko</b> zdobył w 1991 roku. W lipcu wystartował w X Letniej Spartakiadzie Ludów <b>ZSRR</b>, gdzie zajął 3. miejsce w boksie w kategorii powyżej 91 kg. <b>Największe osiągnięcie Kliczki w karierze amatorskiej to wicemistrzostwo świata zdobyte w Berlinie w 1995 roku</b>, gdzie przegrał w finale z Rosjaninem Aleksiejem Lezinem. <b>W boksie amatorskim rekord Witalija wynosi 195 zwycięstw (80 nokautów) oraz 15 porażek, natomiast w kickboxingu 34 wygrane (z 22 przez nokaut) i 2 porażki (obie przez nokaut)</b>. W 1996 roku zakończył amatorską karierę bokserską i przeszedł na zawodowstwo po podpisaniu kontraktu z niemieckim UBP (Universum Box-Promotion).<div><br />Na sukcesy na zawodowym ringu nie trzeba było długo czekać. Po 25 stoczonych walkach, <b>26 czerwca 1999 roku Witalij Kliczko zdobył tytuł WBO w wadze ciężkiej</b> po nokaucie Brytyjczyka Herbie Hide’a w drugiej rundzie. Z powodu kontuzji musiał poddać walkę z Chrisem Byrdem i oddać pas WBO w kwietniu 2000 roku. Następnie 21 czerwca 2003 roku przegrał przez techniczny nokaut walkę o pas WBC z Lennoxem Lewisem.<div><br /><b>24 kwietnia 2004 roku Witalij Kliczko zmierzył się z Corrie Sandersem o mistrzostwo WBC w wadze średniej, którą wygrał przez TKO w 8. rundzie</b>. <b>11 grudnia 2004 roku Kliczko obronił pas WBC w walce z Dannym Wiliams’em również przez TKO w 8. rundzie</b>. W latach 2005-2007 został ogłoszony emerytowanym mistrzem WBC.</div><div><br />Witalij Kliczko zdecydował się powrócić do ringu w 2008 roku, gdy <b>11 października odbyła się jego walka o pas WBC w wadze ciężkiej z Samuelem Peterem, którą wygrał przez TKO w 9. rundzie</b>. <b>W latach 2009-2012 stoczył 9 walk w obronie tytułu mistrza świata WBC w wadze ciężkiej</b>. Jego przeciwnikami byli m.in. Kevin Johnson, Shannon Briggs, Derek Chisora, Albert Sosnowski czy Tomasz Adamek. Wszystkie walki Kliczko wygrał. 15 grudnia 2013 roku Witalij Kliczko ogłosił przejście na sportową emeryturę.<h2>Witalij Kliczko — kariera polityczna</h2><b>Jeszcze w trakcie kariery sportowej Witalij Kliczko wspierał dążenia demokratyczne na Ukrainie</b>, co miało odzwierciedlenie choćby w poparciu dla Wiktora Juszczenki w wyborach prezydenckich w 2004 roku. Kliczko wspierał także pomarańczową rewolucję. Po zwycięstwie Juszczenki w wyborach od października 2006 roku pełnił funkcję jego doradcy.</div><div><br /><b>W 2005 roku Witalij Kliczko rozpoczął kampanię do wyborów na mera Kijowa</b>. W 2006 zajął drugie miejsce i przegrał z Leonidem Czernowieckim. <b>W kwietniu 2010 roku Kliczko został liderem partii politycznej UDAR</b> (Ukraiński Demokratyczny Sojusz na rzecz Reform), która podczas wyborów samorządowych w 2010 roku zdobyła mandaty zarówno w gminach, jak i radach obwodowych.</div><div><br />W wyborach parlamentarnych w 2012 roku Kliczko startował z list partii UDAR, został wybrany na posła, a następnie na lidera frakcji w parlamencie. <b>Witalij Kliczko był jedną z dominujących postaci protestów na Euromajdanie w latach 2013-2014</b>. W wyborach prezydenckich w 2014 roku poparł Petro Poroszenkę, a sam <b>z powodzeniem ubiegał się o fotel mera Kijowa. Został zaprzysiężony 5 czerwca 2014 roku</b> po zdobyciu prawie 57% głosów w pierwszej turze wyborów. <b>Od 25 czerwca 2014 Witalij Kliczko jest również szefem Kijowskiej Miejskiej Administracji Państwowej</b> (został mianowany przez prezydenta Poroszenkę).</div><div><br /></div><div>Wraz <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-wojna-w-ukrainie-2022,gsbi,54">z inwazją Rosji na Ukrainę w 2022 roku</a></b>, bracia Kliczko od początku aktywnie brali udział w pomocy swoim obywatelom.<br /><h2>Witalij Kliczko — życie prywatne</h2>Kliczko pochodzi z radziecko-żydowskiej rodziny. Jego ojciec — Władimir — był radzieckim generałem dywizji sił powietrznych, natomiast jego matka — Nadieżda Uljanowa — była żydówką. W latach 1980-1985 mieszkał w Czechosłowacji, gdzie stacjonował jego ojciec. Witalij uczęszczał do szkoły dla dzieci radzieckich żołnierzy w Mimoniu. <b>Jego ojciec był jednym z dowódców odpowiedzialnych za usuwanie skutków katastrofy nuklearnej w Czarnobylu</b> w 1986 roku. Władimir Rodionowicz Kliczko zmarł z powodu nowotworu.</div><div><br />Jako młody człowiek Witalij Kliczko pracował w Kijowskim Zakładzie Automatyki jak narzędziowiec. <b>26 kwietnia 1996 roku wziął ślub z Natalią Jegorową</b>, byłą lekkoatletką i modelką. <b>Para ma troje dzieci</b>. 15 sierpnia 2022 roku Kliczko poinformował, że Natalia i on się rozwodzą.<br /><b>Witalij Kliczko lubi grać w szachy</b>, wspiera działalność charytatywną dla szkół, kościołów i dzieci. <b>Biegle posługuje się językiem ukraiński, rosyjskim, angielskim i niemieckim</b>. <h2>Witalij Kliczko — poglądy</h2><b>Kliczko jest zwolennikiem przystąpienia Ukrainy do Unii Europejskiej oraz do NATO</b>. Jego program opiera się na zwalczaniu korupcji i zwiększeniu przejrzystości w ukraińskiej polityce. Dąży do obniżenia podatków w celu stymulowania rozwoju gospodarki.<br /></div></div>