<h2>Krztusiec - objawy </h2><div><div>Początkowo <b>objawy krztuśca</b> przypominają zwykłe <b>przeziębienie</b>. W pierwszej fazie, która trwa <b>około 1-2 tygodni,</b> pojawia się suchy kaszel, katar, stany podgorączkowe oraz zapalenie gardła. Następnie choroba przechodzi w fazę kaszlu napadowego, który może utrzymywać się<b> nawet kilka tygodni. </b></div><div><br /></div><div><b>Charakterystyczne objawy krztuśca to: </b></div></div><div><ul><li>długotrwałe napady kaszlu, </li><li>głośny, świszczący wdech (tzw. pianie), </li><li>wymioty po atakach kaszlu, </li><li>bezdechy, szczególnie u niemowląt. </li></ul></div><div>Kaszel może utrzymywać się nawet <b>przez kilka miesięcy,</b> a w skrajnych przypadkach prowadzić do groźnych powikłań. <br /></div><div><div><h2>Krztusiec - kto jest najbardziej narażony? </h2></div></div><div><div>Kto może zachorować na krztusiec? Na <b>krztusiec</b> (znany jako koklusz) mogą zachorować osoby w każdym wieku, jednak <b>najbardziej narażone są: </b></div></div><div><div></div></div><ul><li><b>niemowlęta</b>, szczególnie te, które nie zostały jeszcze zaszczepione, </li><li><b>kobiety w ciąży</b> (dodatkowo mogą przenieść chorobę na noworodka), </li><li><b>osoby starsze</b> oraz osoby z <b>obniżoną odpornością</b>. </li></ul><div><div></div></div><div><div><h2>Krztusiec - leczenie </h2></div></div><div><div>Podstawą leczenia krztuśca jest <b>antybiotykoterapia</b> - najczęściej stosowane są <b>antybiotyki makrolidowe</b>, takie jak <b>azytromycyna</b>, <b>klarytromycyna</b> czy <b>erytromycyna</b>. Leczenie jest najskuteczniejsze, gdy zostanie wdrożone we wczesnej fazie choroby.</div><div><br /></div><div>W cięższych przypadkach, szczególnie u niemowląt,<b> konieczna może być hospitalizacja i leczenie wspomagające</b>, obejmujące podawanie tlenu czy nawilżanie powietrza w pomieszczeniu. Ważne jest także izolowanie chorego, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się zakażenia. </div></div><div><div><h2>Krztusiec - szczepionka </h2></div></div><div><div><b>Szczepienia przeciwko krztuścowi </b>są najskuteczniejszą metodą zapobiegania zachorowaniu. W Polsce obowiązkowe <b>szczepienia na krztusiec</b> prowadzone są od 1960 roku, co <b>pozwoliło na ponad 100-krotne zmniejszenie liczby zachorowań.</b></div><div><br /></div><div>Szczepionkę <b>DTP </b>(przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi) podaje się w kilku dawkach w pierwszych latach życia dziecka, a następnie w ramach szczepień przypominających: </div></div><div><ul><li>w 2, 3-4, 5 i 16-18 miesiącu życia, </li><li>w 6 i 14 roku życia.</li></ul></div><div>Ponieważ odporność po szczepieniu zmniejsza się z czasem, zaleca się także<b> szczepienia przypominające dla osób dorosłych co 10 lat</b> oraz <b>szczepienie na krztusiec dla kobiet w ciąży</b>, aby ochronić noworodki przed zakażeniem. <br /></div><div><div><h2>Krztusiec - dlaczego jest groźny? </h2></div></div><div><div>Krztusiec jest szczególnie niebezpieczny<b> dla niemowląt i małych dzieci,</b> u których może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak: </div></div><div><ul><li>zapalenie płuc, </li><li>uszkodzenia mózgu (encefalopatia krztuścowa), </li><li>drgawki, </li><li>niewydolność oddechowa, a nawet zgon. </li></ul></div><div><div>U dorosłych i nastolatków choroba może powodować <b>przewlekły kaszel</b>, prowadzący do omdleń, nietrzymania moczu, zaburzeń snu oraz <b>złamań żeber</b>. </div></div>