Janusz Korczak - młodość i wykształcenie
Janusz Korczak urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Jego ojciec, Józef Goldszmit, był znanym warszawskim adwokatem. Janusz Korczak został wychowany w polskiej kulturze.
W 1898 r.
zdał maturę. Ukończył
studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w
Warszawie. Uczęszczał również na
Uniwersytet Latający. W 1905 r.
otrzymał dyplom lekarza.
Janusz Korczak - działalność jako lekarz
W 1905 r. Janusz Korczak został powołany do armii rosyjskiej i podczas wojny rosyjsko-japońskiej pełnił służbę w punkcie ewakuacyjnym i w pociągach sanitarnych. W 1906 r. wrócił do Warszawy i rozpoczął pracę jako pediatra w Szpitalu dla Dzieci im. Bersohnów i Baumanów oraz prowadził prywatną praktykę.
Podnosił swoje kwalifikacje w Berlinie i w Paryżu. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Od 1914 r. do 1917 r. służył jako młodszy ordynator w szpitalu 4. Dywizji Piechoty. Był też lekarzem w przytułkach dla dzieci pod Kijowem.
Janusz Korczak - działalność jako pisarz i publicysta
W 1896 r. Janusz Korczak zadebiutował literacko, publikując humoreskę "Węzeł gordyjski". W okresie studiów opublikował swoją pierwsza powieść "Dzieci ulicy".
W 1926 r. zainicjował wydawanie eksperymentalnego tygodnika "Mały Przegląd" tworzonego przez dzieci.
Jako pisarz Janusz Korczak jest autorem wielu dzieł literackich, w tym powieści i opowiadań dla dzieci, takich jak "Król Maciuś Pierwszy" i "Król Maciuś na bezludnej wyspie". Jego twórczość charakteryzuje się dużym zaangażowaniem w prawa i dobro dziecka.
Od końca 1934 r. związał się również z Polskim Radiem, gdzie pod pseudonimem "Stary Doktór" wygłaszał oryginalne pogadanki dla dzieci. Janusz Korczak współpracował także z wieloma czasopismami.
Janusz Korczak - działalność jako pedagog
Janusz Korczak był współzałożycielem i dyrektorem Domu Sierot w Warszawie. W latach 20. Janusz Korczak nawiązał współpracę z instytucjami kształcenia nauczycieli i wychowawców.
Szczególnie blisko związany był z Państwowym Instytutem Pedagogiki Specjalnej, gdzie aktywnie uczestniczył w rozwoju pedagogiki specjalnej.
Janusz Korczak - II wojna światowa i śmierć
Kiedy Niemcy utworzyli getto warszawskie w 1940 r. Dom Sierot Janusza Korczaka został przymusowo przeniesiony na jego teren. Mimo tragicznych warunków i narastających trudności Janusz Korczak pozostał ze swoimi podopiecznymi, starając się zapewnić im jak najlepszą opiekę.
W sierpniu 1942 r., gdy Niemcy rozpoczęli likwidację getta, Janusz Korczak odmówił wszelkich propozycji ucieczki lub ukrycia się. Zginął razem z dziećmi z Domu Sierot w obozie zagłady w Treblince.