Jacek Kaczmarski

Jacek Kaczmarski ukończył w 1980 r. studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Miał indywidualny tok nauczania. Jego praca magisterska nosiła tytuł "Postać Stanisława Augusta Poniatowskiego w poezji okolicznościowej jego epoki" i została napisana na trzecim roku studiów. 

 

Wcześniej uczęszczał do XV Liceum Ogólnokształcącego im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie, gdzie początkowo był w klasie francuskiej, a następnie przeniósł się do klasy matematycznej. W szkole średniej miał znakomitą nauczycielkę języka polskiego, która wpłynęła na jego zainteresowania literackie i pomogła mu w przyszłym wyborze kierunku studiów.

Po ukończeniu studiów Jacek Kaczmarski rozpoczął pracę jako redaktor i dziennikarz w Radiu Wolna Europa (1984-1994). W tym czasie realizował autorski program "Kwadrans Jacka Kaczmarskiego", w którym omawiał bieżące wydarzenia polityczne w Polsce i na świecie oraz prezentował swoje związane z nimi utwory muzyczne. Programy Jacka Kaczmarskiego były słuchane przez wielu Polaków, mimo że słuchanie Radia Wolna Europa było w PRL zakazane.

Jacek Kaczmarski zadebiutował na Warszawskim Jarmarku Piosenki w 1976 roku, a jego pierwsze sukcesy artystyczne miały miejsce na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, gdzie zdobył nagrody za utwory takie jak "Obława". W 1979 roku wspólnie z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim stworzył program poetycki "Mury". Piosenka o tym tytule stała się symbolem ruchu "Solidarność" i antykomunistycznej opozycji.

Jacek Kaczmarski pisał głównie piosenki o tematyce historycznej oraz społeczno-politycznej. Jego najbardziej znanym utworem to "Mury", inspirowane piosenką katalońskiego barda Lluisa Llacha. Pisenka ta stała się niemalże hymnem "Solidarności". Jacek Kaczmarski był autorem wielu oryginalnych programów estradowych, takich jak "Raj", "Muzeum", "Krzyk" oraz "Sarmatia". W tych programach pieśni układały się w spektakle, które były zarówno artystyczną interpretacją polskiej historii, jak i krytyką współczesności. Jego występy często łączyły elementy poezji i muzyki.

Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce 13 grudnia 1981 roku, Jacek Kaczmarski zdecydował się pozostać za granicą. W tym czasie przebywał we Francji, gdzie współtworzył Komitet Poparcia "Solidarności". Z Polski wyjechał przd ogłoszeniem stanu wojennego w październiku 1981 roku. Ruszył na trasę koncertową z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim. Pozostając na emigracji w różnych krajach, koncertował w Europie Zachodniej, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie oraz Australii, angażując się w działania wspierające podziemną "Solidarność".

 

W 1990 roku wrócił do Polski i kontynuował swoją karierę artystyczną. Nagrał wiele albumów, w tym "Wojna postu z karnawałem" oraz "Szukamy stajenki", które ukazywały jego rozwój jako artysty. W sumie Jacek Kaczmarski nagrał 23 albumy muzyczne oraz napisał kilka powieści i tomików poezji.

Jacek Kaczmarski był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zasiadał w Radzie Nadzorczej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie.

Jacek Kaczmarski zmagał się przez wiele lat z uzależnieniem od alkoholu. Jego nałóg pogłębił się szczególnie w latach 80., kiedy koncertował z innymi artystami. W relacjach rodzinnych ujawniały się poważne problemy, w tym przemoc domowa.

Jego córka Patrycja wspomina, że ojciec był często sfrustrowany i agresywny, co miało prowadzić do sytuacji, w których stosował przemoc wobec niej i matki. W wywiadach podkreślała trudności związane z dorastaniem w cieniu sławnego ojca. Opisała go jako osobę, która stosowała przemoc i nie interesowała się jej życiem po rozwodzie. Z tego powodu zmagała się z problemami emocjonalnymi i zdrowotnymi, w tym anoreksją. 

Relacje z ojcem w dzieciństwie oraz ich wpływ na jej późniejsze życie opisała w książce "Niewygodna", która została opublikowana w 2024 roku. 

Jacek Kaczmarski był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsze małżeństwo z Inką Kardyś (1980-1990)  zakończyło się rozwodem, a ich syn, Kosma, pozostał w Monachium.

W 1994 roku ożenił się z Ewą Volny, z którą miał córkę Patrycję. Związek ten był obciążony problemami, w tym uzależnieniem od alkoholu Jacka Kaczmarskiego, które nasiliło się po przeprowadzce do Australii w 1995 roku. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1998 roku.