Zmiana
czasu letniego na czas zimowy odbywa się co roku w
ostatnią niedzielę października. Zegary na czas zimowy przestawia się o godzinę do tyłu. Kiedy
cofamy wskazówki zegarów? W Polsce
zmiana na czas zimowy następuje o godzinie 3:00 w ostatnią niedzielę października. Wtedy wskazówki zegarów cofają się
z godziny 3:00 na godz. 2:00 czasu lokalnego. Oznacza to
dodatkową godzinę snu.
Czas zimowy obowiązuje przez około pięć miesięcy, aż do ostatniej niedzieli marca, kiedy to ponownie przechodzimy na czas letni.
W Polsce czas zimowy odpowiada standardowemu czasowi strefowemu UTC+1 (CET - czas środkowoeuropejski), natomiast czas letni to UTC+2 (CEST - czas środkowoeuropejski letni).
Czas zimowy - w których krajach obowiązuje?
Czas zimowy nie jest stosowany na całym świecie. Obecnie około 40 proc. krajów stosuje zmianę czasu, a pozostałe 60 proc. używa jednego czasu przez cały rok. Kraje, które zrezygnowały ze zmiany czasu, to między innymi: Islandia, Rosja, Białoruś, Egipt, Turcja, Argentyna, Brazylia, Indie, Chiny, Japonia, Meksyk i Jordania.
W Europie większość krajów nadal stosuje zmianę czasu, ale są wyjątki, takie jak Islandia i Białoruś. Unia Europejska od kilku lat rozważa rezygnację ze zmiany czasu, ale na razie nie podjęto ostatecznej decyzji w tej sprawie.
Niektóre kraje, takie jak np. Rosja, przeszły na stały czas zimowy, a inne, jak Maroko, przez większość roku używają czasu letniego, ale na okres Ramadanu przechodzą na czas zimowy.
Czas zimowy - wady i zalety
Zalety czasu zimowego to lepsze dopasowanie do naturalnego rytmu dnia, co umożliwia lepszy, zdrowy sen. Dzięki temu stabilizacji ulegają codzienne harmonogramy. Czas zimowy ułatwia również organizację transportu i pracy międzynarodowej.
Wady czasu zimowego to krótsze dni, mniej światła słonecznego, większe zużycie energii oraz możliwy negatywny wpływ na samopoczucie i bezpieczeństwo na drogach.
Czas zimowy - historia zmiany czasu
Pomysł wprowadzenia czasu letniego w miejsce czasu zimowego pojawił się w XVIII wieku, gdy prezydent USA Benjamin Franklin zasugerował, że wcześniejsze wstawanie latem pozwoli oszczędzać energię. Jego koncepcja nie doczekała się realizacji, ale w 1895 r. nowozelandzki astronom George Hudson zaproponował zmianę czasu, by lepiej wykorzystać światło dzienne. Jako entomolog zauważył, że dłuższe popołudnia ułatwią mu poszukiwanie owadów.
Kilka lat później temat rozwinął William Willett, brytyjski reformator, który w 1907 r. opublikował broszurę, szacując, że przesunięcie zegarów latem o 80 minut pozwoliłoby zaoszczędzić miliony funtów na oświetleniu. Choć przekonał część parlamentu, brytyjski rząd odrzucił jego pomysł. Natomiast Niemcy jako pierwsi w Europie wprowadzili zmianę czasu 30 kwietnia 1916 r. Do tego momentu zawsze obowiązywał czas zimowy, uznawany dziś powszechnie za bardziej naturalny.
W Polsce zmiana czasu miała miejsce nieregularnie już od 1919 r., a następnie podczas II wojny światowej w terminach obowiązujących w Rzeszy Niemieckiej. Od 1977 r. stosuje się zmianę czasu bez przerw. Obecnie czas letni obowiązuje w około 70 państwach na świecie.