Słomiany Judosz maszerował ulicami Skoczowa

Zdrajca Jezusa miał na szyi 30 srebrników. Za nimi szli ludzie, którzy wytykali Judosza palcami, śmiejąc się i drwiąc.

Widowisko zostanie powtórzone w Wielką Sobotę. Tego dnia po przemarszu skoczowianie publicznie palą Judosza pod remizą, co symbolizuje niszczenie zła.

Wiedziony przez halabardników Judosz pokłonił się ratuszowi skoczowskiemu. W przeszłości kłaniał się także probostwu, ale od roku trasa została skrócona. To pokłosie konfliktu wokół pochodu. Dwa lata temu dwoje związanych wówczas z LPR skoczowian: Maria Nowak i Tadeusz Malejka zażądało zaprzestania praktykowania zwyczaju. Zwracali uwagę, że Wielki Piątek, gdy na krzyżu umierał Zbawiciel, ulicami miasta przechodzi hałaśliwy pochód. Przed ubiegłorocznymi świętami proboszcz miejscowej parafii katolickiej ksiądz Alojzy Zuber zwracał uwagę, iż katolicy nie powinni brać udziału w pogańskim obrzędzie.

Szef Miejskiego Ośrodka Kultury i prezes Towarzystwa Miłośników Skoczowa Robert Orawski, za sprawą którego przywrócono zwyczaj, tłumaczył wówczas, że przemarsz jest elementem spuścizny kulturowej skoczowian. Podkreślił, że nie wolno się wypierać własnych zwyczajów. Aby pogodzić wszystkich, zdecydował jednak, że trasa przemarszu będzie krótsza, a Judosz nie pokłoni się proboszczowi.

Judasz to słomiana, 3-metrowa kukła, ozdobiona kolorowymi wstążkami i naszyjnikiem z 30 srebrnikami. Kostium zakłada młody strażak. Po bokach są dwaj halabardnicy, którzy prowadzą go trzymając za słomiane ramiona. Za nimi podążają dzieci z kołatkami, których dźwięk "przegania zło" i symbolizuje trzęsienie ziemi na Golgocie, gdy Chrystus umierał na krzyżu. Pochód zamykają mieszkańcy miasta.

Prezes Towarzystwa Miłośników Skoczowa Robert Orawski przypomina, że miejscowi historycy spierają się o genezę Judosza. Najprawdopodobniej zwyczaj jest rodzimy. O podobnym przemarszu wspomina w swych dziennikach żyjący na przełomie XVI i XVII wieku skoczowski burgrabia Jan Tilgner.

Po II wojnie światowej zwyczaj kultywowany był do lat 50. po czym nastąpiła przerwa. Dopiero w 1986 roku Towarzystwo Miłośników Skoczowa oraz miejscowi strażacy wskrzesili starą tradycję pochodu i palenia Judosza w Wielkim Tygodniu.

Dawniej Judosza wyprowadzano dwa razy dziennie przez cały Wielki Tydzień z nieistniejącej już stodoły naprzeciw kościoła św. Piotra i Pawła i w asyście ministrantów obchodził on całe miasto. Kukłę palono w Wielką Sobotę na wzgórzu Kaplicówka, górującym nad Skoczowem