Wigilia na Opolszczyźnie - siemieniotka i makówki

- Na Opolszczyźnie mówiło się, że Wigilia to magiczny dzień, który prorokuje cały następny rok. Stąd symbole na wigilijnym stole związane były z dobrobytem, szczęściem i dostatkiem w rodzinie. Dlatego wszystko było przygotowywane pod tym kątem - potrawy, obrzędy, kolędy i ozdoby w mieszkaniu. Wszystko miało służyć temu, że następny rok będzie bardzo dobry - powiedziała Leokadia Bagińska z Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu-Bierkowicach.

Magiczną zupą, którą się gotowało na Wigilię była siemieniotka - zupa z siemienia podawana z gotowaną na sypko kaszą tatarczaną (czyli gryczaną), która miała zapewnić dobrobyt. - Dziś Śląsk Opolski już właściwie o niej zapomniał - poza kilkoma miejscowościami w powiecie strzeleckim. Podobnie jest z inną śląską specjalnością, czyli mołcką. Ale makówki są jeszcze na stole w prawie każdej rodzinie - zaznaczyła Bagińska.

Mołcka - jako potrawa - jest nawet wpisana na ministerialną listę produktów tradycyjnych woj. opolskiego. Jest to gęsta zupa z piernika i suszonych owoców. Według niektórych przepisów dodawano do niej także warzywa - marchewkę, pietruszkę i seler oraz ziele angielskie i liść laurowy.

Potrawy z makiem, ze względu na charakter i ilość ziaren tej rośliny, miały zapewnić bez liku szczęścia w nadchodzącym roku. Mak w tradycji chrześcijańskiej symbolizował też płodność i dobrobyt. Przygotowywanie makowych przysmaków dziś bardzo różnie się od szykowania tych potraw w przeszłości.

- Dziś mak kupuje się gotowy w sklepach, a kiedyś dziewczyny ucierały go w makutrze i to była ciężka praca. Nie wolno też było wylizywać maku z makutry, bo ten, kto to robił miał tyle krost na gębie, ile maku wylizał z tej donicy - ostrzegła Bagińska.