Gustaw Herling - Grudziński
Gustaw Herling - Grudziński urodził się 20 V 1919 roku w Kielcach, zmarł nocą z 4 na 5 lipca 2000 roku w Neapolu. Był prozaikiem i krytykiem literackim.
Pisarz studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim od roku 1937 do wybuchu II wojny światowej. Współpracował wówczas z czasopismami literackimi. Prowadził dział literacki tygodnika "Orka na Ugorze", gdzie zamieszczał recenzje i szkice.
Brał udział w kampanii wrześniowej, a następnie był jednym z organizatorów grupy konspiracyjnej "Polska Ludowa Armia Niepodległościowa" oraz współzałożycielem "Biuletynu Polskiego" w latach 1939 - 1940.
W grudniu 1939 roku, chcąc przedostać się na Zachód udał się do Lwowa, a następnie do Grodna. Rok później w czasie próby przekroczenia granicy z Litwą został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu w Grodnie. Skazany został na pobyt w obozie pracy w Jercewie koło Archangielska. Poznał tam wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, nędze i poniżenia, jakie są udziałem człowieka w łagrze. "Inny świat" jest zapisem tych bolesnych przeżyć.
W styczniu 1942 roku pisarz został zwolniony, wstąpił do armii polskiej, z którą przeszedł na Środkowy Wschód. Brał udział w bitwie pod Monte Cassino, został odznaczony krzyżem Virtuti Militari.
Po wojnie Gustaw Herling - Grudziński brał udział w życiu literackim wychodźstwa polskiego we Włoszech. Był kierownikiem tygodnika "Orzeł Biały" w latach 1945 - 1947, a następnie współredaktorem miesięcznika "Kultura".
W latach 1948 - 1952 pisarz mieszkał w Londynie, gdzie przez cztery lata współpracował z tygodnikiem "Wiadomości". W roku 1955 osiadł na stałe w Neapolu, gdzie poślubił Lidię, córkę Benedetto Crocego. Gustaw Herling - Grudziński publikował wówczas głównie w paryskim miesięczniku "Kultura".
W roku 1990 pisarz został laureatem nagrody literackiej polskiego PEN Klubu im. J. Parandowskiego, w 2000 roku odebrał w Krakowie doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Gustaw Herling - Grudziński zadebiutował tomem szkiców literackich "Żywi i umarli" (Rzym 1945 rok). Poświęcił je między innymi Norwidowi, Berentowi, Irzykowskiemu, Conradowi, w których twórczości poszukiwał wzorów moralnego heroizmu i nonkonformizmu. Pisarz jest również autorem szkiców: "Upiory rewolucji" (1969 rok), "Dziennik pisany nocą" (prowadzony od 1971 roku, wydawany na łamach "Kultury") oraz opowiadań "Wieża".
Odrębne miejsce w dorobku pisarza zajmuje "Inny świat" (wydany po raz pierwszy w Londynie w 1951 roku w języku angielskim, pierwsze wydanie polskie ukazało się również w Londynie w 1953 roku).
