Motyw tańca - podczas wesela Pan Młody tańczy z Młodą Panną, poszczególne pary także tańczą. Jest to przykład tradycji oraz element zabawy. Chochoł z kolei przygrywa postaciom do onirycznego tańca ("Chocholi taniec"), scena ta kończy dramat. Motyw ów pojawia się w różnorodnych utworach. Warto tu wymienić choćby: "Mitologię" (Terpsychora - muza tańca i radości z niego płynącej), "Biblię", "Pieśń świętojańska o Sobótce" Jana Kochanowskiego (taniec słowiański), "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza (polonez - narodowy taniec polski), "Chłopi" Władysława Reymonta (krakowiak, mazur, oberek), "Taniec" Czesława Miłosza (rytm wiersza przypomina takty walca; świat tańca a apokaliptyczna wizja wojny), "Tango" Sławomira Mrożka (Edek prowadzi Eugeniusza). Motyw snu - Gospodarz zasypia, a Czepiec próbuje go obudzić; Chochoł przygrywa postaciom do onirycznego tańca, Młoda Panna opowiada Poecie sen. Motyw ów przeplata się w różnorodnych utworach: w "Dziadach" Adama Mickiewicza, w "Lalce" Bolesława Prusa, w "Sklepach cynamonowych" Brunona Schulza, w "Procesie" Franza Kafki i w wielu innych pozycjach literackich. Motyw miłości - Marysi ukazuje się Widmo. Jest ono jej dawnym ukochanym, którego nie może zapomnieć, mimo że jest już mężatką. Widzenie to pokazuje tęsknotę za utraconą miłością. Pan Młody z kolei zakochany jest w Pannie Młodej. Motyw ów przeplata się często w różnorodnych utworach. Warto wymienić choćby: "Romeo i Julia" Williama Szekspira, "Dziady" część IV Adama Mickiewicza, "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza, "Kordian" Juliusza Słowackiego, "Lalka" Bolesława Prusa, "Potop" Henryka Sienkiewicza, "Granica" Zofii Nałkowskiej. Motyw poezji, poety - Stanisław Wyspiański w dramacie bardzo surowo ocenia poezję. Zarzuca jej ucieczkę od rzeczywistości, podczas kiedy powinna mobilizować naród do walki. Motyw poezji pojawia się w wielu utworach. Można tu wymienić między innymi: "Konrada Wallenroda" Adama Mickiewicza, "Dziady" część III Adama Mickiewicza, "Kordiana" Juliusza Słowackiego, "Nie - boską komedię" Zygmunta Krasińskiego, "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza. Motyw wesela - dramat Stanisława Wyspiańskiego nawiązuje do autentycznych wydarzeń, mianowicie do ślubu Lucjana Rydla (Pana Młodego) z pochodzącą z podkrakowskiej wsi Bronowice Jadwigą Mikołajczykówną (Panną Młodą). W domu Gospodarza odbyło się weselne przyjęcie. Motyw wesela pojawia się w wielu innych dziełach ("Mitologia"; "Iliada" Homera; "Biblia" - "Weselna pieśń dla pomazańca bożego" w Starym Testamencie, wesele w Kanie Galilejskiej przedstawione w Nowym Testamencie; "Sen nocy letniej" Williama Szekspira, "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza, "Chłopi" Władysława Reymonta). Motyw szatana - Panna Młoda opowiada Poecie sen. Śniło jej się, iż wsiadła do karety, którą powoziły diabły. Zapytała więc, dokąd ją wiozą i usłyszała, że do Polski. Panna Młoda zastanawia się, gdzie znajduje się teraz Polska, na co Poeta, każąc jej przyłożyć rękę do piersi, stwierdza: "A to Polska właśnie". Motyw szatana pojawia się w wielu innych dziełach ("Biblia", "Dziady" część III Adama Mickiewicza, "Kordian" Juliusza Słowackiego, "Mistrz i Małgorzata" Michała Bułhakowa).
