Trzech komisarzy i milicjantka

Dlaczego kryminały cieszą się na całym świecie popularnością? Jakkolwiek każdy fan gatunku ma w zanadrzu swoją odpowiedź, jedna z nich powtarza się z dającą do myślenia regularnością. Otóż kryminał - w najlepszych jego realizacjach - traktowany jest jako kwintesencja sztuki opowiadania. Milan Kundera pisał kiedyś, że powieść to taka forma literatury, w której bohater wyrusza z miejsca A do miejsca B, a po drodze zdarzają mu się rozmaite przygody. I dokładnie tak dzieje się w porządnie napisanym kryminale.

Znakiem rozpoznawczym tych opowieści jest więc bohater. W zasadzie każdy ze znanych autorów stara się stworzyć taką postać, która zapadłaby czytelnikom w pamięć. Aby to osiągnąć, pisarze próbują rozmaitych chwytów, czego świadectwem powieści przedstawiane w tegorocznym Lecie z kryminałem. Zatem po kolei.

W zasadzie można być pewnym, że dzielna oficer milicji, major Anastazja Kamieńska, bez względu na to, w jakiej znajdzie się sytuacji, zachowywać się będzie tak samo: nieczuła na awanse czynione przez kolegów po fachu, wierna pozostaje mężowi i procedurom zawodowym, których skrupulatnie przestrzega. Kamieńska to wzór milicjantki przeniesiony z czasów socjalizmu w realia nowej Rosji. Kraju toczonego przez korupcję, walkę oligarchów i działania wszechobecnej mafii, której macki docierają nawet - jak w "Grze na cudzym boisku" - do sterylnych pokojów sanatorium.

Czytaj więcej w "Polityce".