Rzeczniczka Centrum Julia Iwanowa powiedziała, że Wiszniewska zmarła na swej daczy w Żukowce na obrzeżach Moskwy. Rzeczniczka nie podała przyczyny zgonu, wiadomo jednak, że Wiszniewska jeździła wcześniej do Niemiec na leczenie. Wiszniewska urodziła się w r. 1926 w Leningradzie; od roku 1944 występowała w leningradzkim obwodowym teatrze operetki, była też solistką miejscowej filharmonii. Największe sukcesy święciła na scenie moskiewskiego teatru Bolszoj, gdzie zadebiutowała w roku 1952 w partii Tatiany w operze "Eugeniusz Oniegin" Piotra Czajkowskiego. W ciągu 22 lat pracy na deskach tego teatru śpiewaczka stworzyła ponad 30 kreacji w rosyjskich i zachodnich dziełach operowych. Państwo Rostropowiczowie narazili się władzom ZSRR Pod koniec lat 60. państwo Rostropowiczowie narazili się władzom ZSRR, gdy zaproponowali Aleksandrowi Sołżenicynowi trwającą cztery lata gościnę na swej daczy. W roku 1974 rodzina Rostropowiczów została zmuszona do udania się na emigrację. Cztery lata później władze radzieckie pozbawiły Wiszniewską i Rostropowicza obywatelstwa ZSRR. W latach emigracji Wiszniewska, która mieszkała w USA i we Francji, występowała w wielu teatrach operowych świata, sama też reżyserowała przedstawienia operowe. W roku 1990 Wiszniewskiej i Rostropowiczowi przywrócono obywatelstwo, na początku lat 90. wrócili do Rosji. Zadebiutowała jako aktorka dramatyczna W 1993 roku Wiszniewska zadebiutowała jako aktorka dramatyczna na scenie moskiewskiego teatru MCHAT. Grała też w filmach, w tym w obrazie "Aleksandra" z r. 2007. W tym też roku śpiewaczka przeżyła stratę męża - wybitnego wiolonczelisty Mstisława Rostropowicza, za którego wyszła za mąż w roku 1955. W roku 2002 w Moskwie otwarto Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej, które zajęło ważne miejsce w życiu kulturalnym Rosji. W ostatnich latach Wiszniewska dzieliła czas między dwa domy: we Francji i Rosji. W Paryżu mieszka rodzina jej młodszej córki i czwórka wnucząt.