Margaret Thatcher od dawna zmagała się z chorobą Alzheimera. Według telewizji Sky News, przyczyną jej zgonu był udar mózgu. Margaret Thatcher pełniła funkcję premiera w latach 1979-1990, była najdłużej urzędującym szefem brytyjskiego rządu w XX wieku. W latach 1975-1990 kierowała Partią Konserwatywną. Była także jedyną kobietą, która kiedykolwiek w Wielkiej Brytanii została wybrana na szefa partii rządzącej. Ze względu na stanowczość w podejmowaniu decyzji, między innymi w stosunku do brytyjskich górników oraz zdecydowaną postawę wobec państw komunistycznych, Margaret Thatcher zyskała przydomek Żelaznej Damy. Stosowała twardą politykę Thatcher objęła władzę podczas głębokiego kryzysu ekonomicznego, spowodowanego między innymi rozbudowaną polityką socjalną państwa i inflacją. Zastosowała twardą politykę w celu uzdrowienia gospodarki: zlikwidowała dotacje dla znacznej części państwowych firm, zatrzymała inflację kosztem zwiększonego bezrobocia, zredukowała wydatki budżetowe, obniżyła podatki oraz podwyższyła stopę procentową oszczędności. Wszystkie te działania, będące połączeniem liberalizmu, konserwatyzmu i monetaryzmu, uzyskały nazwę "thatcheryzmu". Krytycznie odnosiła się do realizowanego modelu integracji europejskiej, próbowała wprowadzić wolnorynkowe metody zarządzania w oświacie, służbie zdrowia i kulturze, co spowodowało spadek jej popularności. W 1990 roku zrezygnowała z kierowania Partią Konserwatywną, co było równoznaczne z ustąpieniem ze stanowiska premiera. Dwa lata później otrzymała szlachectwo oraz zajęła miejsce w Izbie Lordów. Kariera "Żelaznej Damy" Margaret Thatcher urodziła się 13 października 1925 roku. Karierą polityczną w Partii Konserwatywnej rozpoczęła w 1950 roku. Dziewięć lat później weszła do brytyjskiego parlamentu. Prezentowała tam zdecydowane, a czasem radykalne poglądy. Była jednym z nielicznych członków parlamentu, którzy głosowali za niekaraniem kontaktów homoseksualnych, opowiadała się także za legalizacją aborcji. Sprzeciwiała się natomiast zniesieniu kary śmierci oraz ułatwieniom w procedurze rozwodowej. W 1970 roku została ministrem edukacji. Była zwolenniczką ograniczenia budżetu tego resortu i pomocy państwa dla uczniów, co wywołało masowe protesty. Jako premier starała się ograniczyć rolę państwa w gospodarce. Reprezentowała politykę bardzo zbliżoną do poglądów prezydenta Stanów Zjednoczonych, Ronalda Reagana. Jedną z najtrudniejszych decyzji w polityce zagranicznej Margaret Thatcher było wysłanie brytyjskiej floty i wojna z Argentyną o wyspy Falklandy, zajęte w 1982 roku przez armię argentyńską. Odzyskanie Falklandów przyniosło jej dużą popularność w kraju. Thatcher sympatyzowała z chilijskim dyktatorem generałem Augusto Pinochetem. Podczas wojny falklandzkiej rząd Chile jako jedyny w Ameryce Łacińskiej aktywnie poparł Wielką Brytanię. Jednym z najważniejszych celów w polityce wewnętrznej Margaret Thatcher było ograniczenie pozycji związków zawodowych. Przez blisko rok walczyła z protestami górników, które zakończyły się zamknięciem kilkunastu niedochodowych kopalń.