Był on jednym z założycieli ugrupowania irackiego premiera Nuriego al-Malikiego - partii "Zew Islamu" (IDP) i do końca życia miał wpływ na jej działalność. Uważany był za najwyższego przywódcę religijnego około 1,2-milionowej rzeszy libańskich szitów i miał zwolenników na całym Bliskim Wschodzie. Był też swego czasu - czemu zaprzeczał - przywódcą duchowym wspieranego przez Iran zbrojnego Hezbollahu. Powszechnie szanowali go głównie sunniccy Palestyńczycy w Libanie i poza nim. Wydał wiele edyktów religijnych - w jednym z nich z nich dawał zaatakowanym przez mężów kobietom prawo oddania ciosu. Nawoływał także do bojkotowania izraelskich i amerykańskich produktów. W innym edykcie twierdził, że rząd w Bagdadzie nie ma prawa "legitymizowania" obecności obcych wojsk w Iraku. Domagał się szybkiego i bezwarunkowego wycofania amerykańskich sił z tego kraju. Fadlallah urodził się w szyickim świętym mieście Nadżaf w Iraku w 1935 roku, lecz jego rodzina pochodziła z libańskiej wioski Ainata. W Iraku mieszkał przez wiele lat i zyskał wielką popularność.