Ieoh Ming Pei był jednym z najwybitniejszych architektów XX wieku i największym twórcą modernizmu w architekturze. W 1983 roku otrzymał Nagrodę Pritzkera, najbardziej prestiżowe wyróżnienie w branży architektów, nazywane "Noblem architektury". Urodził się w Kantonie, wychował się w Hongkongu, a w wieku 17 lat wyjechał do USA studiować architekturę. W 1955 roku założył własne biuro architektoniczne pod nazwą "I.M. Pei and Associates". Rok wcześniej otrzymał amerykańskie obywatelstwo. W 1983 roku Pei dostał od władz Francji zlecenie na zaprojektowanie wejścia do muzeum w Luwrze. "To największe wyzwanie, jakie może spotkać architekta - mówił wtedy Pei, dla którego był to pierwszy duży projekt poza granicami USA - Wystarczy spojrzeć na budynek, aby poczuć obecność przeszłości, ducha tego miejsca". Zaprojektował wejście podziemne zwieńczone odważną piramidą ze szkła i metalu. Projekt wywołał we Francji falę kontrowersji, a sam architekt, jak pisze agencja AFP, długo nie mógł otrząsnąć się z szoku po gwałtownych reakcjach na jego pomysł, czasami graniczących z ksenofobią. Do jego najważniejszych dzieł należą także projekty budynków galerii sław rock and rolla w Cleveland, biblioteki Johna F. Kennedy'ego w Bostonie, muzeum sztuki islamskiej w ad-Dausze. Zaprojektował również 50 wież kontroli lotów na różnych lotniskach w USA.