Zgodnie ze statutem posła do PE, który wszedł w życie w 2009 r., eurodeputowani otrzymują jednakowe wynagrodzenie miesięczne. W 2014 r. wynosi ono 8020,53 euro brutto i jest wypłacane z budżetu europarlamentu. Wysokość pensji deputowanego to 38,5 proc. podstawowego wynagrodzenia sędziego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Po odliczeniu podatku i składki na ubezpieczenie wynagrodzenie członka PE wynosi w tym roku 6250,37 euro. Za każdy dzień wykonywania obowiązków w PE eurodeputowany otrzymuje dietę w wysokości 304 euro. Przeznaczona jest m.in. na zakwaterowanie czy posiłki, ale pod warunkiem podpisania listy obecności. Może być obcięta o połowę, jeśli poseł nie weźmie udziału w przynajmniej połowie głosowań plenarnych. Nie trzeba jednak przedstawiać żadnych rachunków za hotel czy obiad w restauracji potwierdzających, że dieta została wykorzystana. Europosłom przysługuje też miesięcznie do 21,2 tys. euro na prowadzenie biur poselskich, w tym na wynagrodzenie asystentów (m.in. ubezpieczenia i podatki) i zlecone ekspertyzy (maksymalnie jedna czwarta tej sumy), oraz 4,3 tys. euro na działalność biur krajowych. Większość posiedzeń PE - sesji plenarnych, posiedzeń komisji czy posiedzeń grup politycznych - odbywa się w Brukseli i Strasburgu. Posłowie otrzymują zwrot kosztów transportu. Maksymalnie może to być cena biletu lotniczego w klasie biznes, biletu kolejowego pierwszej klasy lub pół euro za kilometr w przypadku podróży samochodem. Europosłowie otrzymują ponadto zwrot kosztów podróży, gdy uczestniczą np. w konferencji w innym państwie członkowskim czy udają się z wizytą roboczą w charakterze sprawozdawcy - maksymalnie do 4,2 tys. euro. Po ukończeniu 63. roku życia europosłowie mają prawo do emerytury. Jest to 3,5 proc. wynagrodzenia za każdy pełny rok sprawowania mandatu. Nie może to być jednak więcej niż 70 proc. pensji. Emerytury również są wypłacane z budżetu PE. Po śmierci eurodeputowanego jego żona i będące na jego utrzymaniu dzieci mogą otrzymać rentę. Z kolei po zakończeniu kadencji europosłom, którzy nie zostali ponownie wybrani do PE, przysługuje odprawa w kwocie równej miesięcznej pensji za każdy rok sprawowania mandatu. Były eurodeputowany otrzymuje odprawę nie krócej niż przez sześć miesięcy oraz nie dłużej niż przez 24 miesiące, ale tylko do chwili, gdy obejmie on inną publiczną funkcję czy mandat w parlamencie krajowym albo przejdzie na emeryturę. Zasady te oznaczają, że nawet jeśli były europoseł pełnił mandat przez część jednej kadencji, to i tak otrzymywać będzie odprawę przez pół roku.