Odkrycia dokonano w ruinach starożytnego miasta Selinunt, greckiej kolonii istniejącej w okresie VII-III w. p.n.e. na południowo-zachodnim wybrzeżu Sycylii, na terenie dzisiejszej prowincji Trapani. Zespół naukowców z niemieckiego Uniwersytetu w Bonn, pod kierunkiem prof. Martina Lentza, prowadził badania ruin w poszukiwaniu pozostałości tej części starożytnego miasta, w której toczyło się codzienne życie jego mieszkańców. Archeolodzy odnaleźli na skraju zabudowań miasta, tuż przy jego murach obronnych, duże skupisko pozostałości wyrobów ceramicznych, mogące świadczyć o koncentracji garncarskiej wytwórczości w tym miejscu. Wkrótce naukowcy odkryli pozostałości palenisk gigantycznych pieców o średnicy prawie 7 metrów i ustalili, że w tej części miasta znajdowała się dzielnica rzemieślników w Selinunt, która ciągnęła się wzdłuż miejskich murów na odcinku o długości ponad 600 metrów i była jednym z największych starożytnych obszarów tego rodzaju dotychczas odkrytych. Odnalezione ślady wskazują, że początki produkcji wyrobów ceramicznych w tym miejscu sięgają VI w. p.n.e., a więc wczesnej fazy istnienia greckiej kolonii. Później piece do wypalania ceramiki zostały powiększone i były prawdopodobnie wykorzystywane wspólnie przez wielu garncarzy i rzemieślników, podobnie jak pomieszczenia magazynowe znajdujące się w tej części miasta. Wśród odnalezionych przez archeologów przedmiotów znajdują się rozmaite gliniane naczynia, płytki dachowe oraz przedmioty wykonane z brązu. Niektóre ze znalezisk pochodzą z Aten i Sparty. Według naukowców, lokalizacja dzielnicy rzemieślników na obrzeżach miasta już w początkowej fazie zakładania kolonii świadczy o rozwiniętym planowaniu organizacji miast, budowanych przez starożytnych Greków.