TWEL to paliwowa spółka rosyjskiego Rosatomu. Spółka podaje, ze nisko wzbogacone paliwo zostało specjalnie stworzone dla "Marii". TWEL dostarcza paliwo jądrowe do 74 reaktorów w Rosji i 15 w Europie i Azji. Jak wyjaśnił PAP Strupczewski, rosyjska oferta była najtańsza, a po drugie, firma ma doświadczenie w produkcji paliwa tzw. rurowego. "Reaktor Maria był zaprojektowany i zbudowany przez polskich inżynierów i prawie wszystkie jego elementy były wykonane w Polsce. Do tych nielicznych wyjątków, które nie były możliwe do wykonania w Polsce, należało wysoko wzbogacone paliwo, bo takiego paliwa nigdy się w Polsce nie produkowało, więc dostarczono go z ZSRR" - powiedział Strupczewski. Pierwsze paliwo miało wysokie - rzędu 80 proc. wzbogacenie uranu 235. Jednak od pewnego czasu na całym świecie dąży się do zapobieżenia rozprzestrzeniania się wysoko wzbogaconego uranu, czyli takiego z jakiego można zrobić bombę. Dlatego wymienia się paliwo na nisko wzbogacone. Jednak w "Marii" - w przeciwieństwie do zachodnich reaktorów - paliwo znajduje się w specjalnych rurach, a nie płytkach. "Amerykanie opłacili nam pierwsze nisko wzbogacone paliwo, które zawierało 20 proc. uranu. To jednak było kłopotliwe, bo rdzeń reaktora jest bardzo ograniczony, paliwo znajduje się w bardzo cieniutkich rurkach, grubości rzędu 2 mm, zmieszczenie tam pewnej ilości uranu wzbogaconego czterokrotnie mniej niż pierwotnie, było problemem. Jak dodaje Strupczewski, choć obecnie w jedynym polskim reaktorze znajduje się paliwo francuskie, to w ostatnim przetargu zdecydowano się na wybór rosyjskiej spółki. "Oprócz kryterium cenowego zdecydował fakt, że Rosjanie mają bardzo dobrze opanowaną technikę robienia elementów rurowych i robią to lepiej niż ktokolwiek na świecie" - dodał Strupczewski. Badawczy reaktor jądrowy "Maria" jest obecnie jedynym w Polsce działającym reaktorem jądrowym. Jego moc wynosi 30 MW. Budowę "Marii" rozpoczęto w czerwcu 1970 r., a uruchomiony został w grudniu 1974 w ówczesnym Instytucie Badań Jądrowych (IBJ). Jest to reaktor doświadczalno-produkcyjny obecnie przeznaczony m.in. do napromieniania materiałów tarczowych do produkcji radioizotopów, badań materiałowych i technologicznych neutronowej modyfikacji materiałów, badań fizycznych i neutronograficznych, wykorzystania wiązek neutronów dla celów medycznych, celów szkoleniowych w zakresie fizyki i techniki reaktorowej.