W wydanej w czwartek opinii rzecznik generalny TSUE Athanasios Rantos wyraził wątpliwość co do tego, czy mechanizm wyrażania przez KRS zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez polskich sędziów, po osiągnięciu wieku przejścia w stan spoczynku, daje wystarczające gwarancje niezależności. "Decyzja o wyrażeniu lub odmowie zgody na ewentualne dalsze zajmowanie stanowiska sędziego nie może opierać się na zbyt niejasnych i trudnych do zweryfikowania kryteriach" - ocenił Rantos. Opinia TSUE. Sąd Najwyższy wysłał pytania Pytania prejudycjalne, jakie złożył Sąd Najwyższych, dotyczą odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa umarzającej postępowanie dotyczące dalszego zajmowania stanowiska przez sędziego, który osiągnął wiek uprawniający do przejścia w stan spoczynku. Bezpośrednią przyczyną umorzenia tego postępowania było złożenie przez sędziego oświadczenia o woli dalszego zajmowania stanowiska, po upływie terminu określonego w ustawie Prawo o ustroju sądów powszechnych. Sąd Najwyższy skierował pytanie do TSUE, bo powziął wątpliwość, czy uzależnienie skuteczności oświadczenia przez sędziego woli dalszego zajmowania stanowiska po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia w stan spoczynku od zgody innego organu (KRS) jest zgodne z Traktatem o Unii Europejskiej. Po drugie, SN chce także wyjaśnić, czy zapisy Traktatu sprzeciwiają się prekluzyjnemu (nieprzekraczalnemu, po którym czynność jest nieważna) charakterowi terminu do wyrażenia woli dalszego zajmowania stanowiska sędziowskiego, nieuwzględniającemu okoliczności uchybienia terminu i znaczenia tego uchybienia dla postępowania.