Prehistoryczna, podwodna bestia o długości nawet 18 metrów i wadze ponad 40 ton miała zostać odkryta przez sonar grupy Atlantic Shark Institute, który zarejestrował niezwykły kształt, przypominający zarys rekina. O sprawie piszą zagraniczne media, w tym "New York Post" i brytyjski "Independent". Jak czytamy, badacze nie chcieli przepuścić okazji, by sprawdzić, czy uważany za wymarłego megalodon w rzeczywistości wciąż istnieje. Gdy naukowcy dostrzegli, co odkrył ich sprzęt, niezwłocznie pospieszyli na poszukiwania wielkiej ryby. Prawda okazała się jednak zgoła inna, o czym poinformowali na swoim Instagramie. Megalodon w Oceanie Atlantyckim. "Tak blisko, a tak daleko!" "Czy Meg istnieje?" - brzmi początek postu z dołączonym zdjęciem, na którym wręcz ewidentnie widać kształt gigantycznego rekina. Jak piszą badacze, odkrycie zdumiało całą załogę na statku. W celu sprawdzenia, czy obraz z sonaru to faktycznie olbrzymi rekin z czasów prehistorycznych, zanurzyli sprzęt do połowu ryb. Zobacz też: Nowe fakty dotyczące megalodona. Czy mógł on pożreć zdobycz wielkości dzisiejszej orki? Ku rozczarowaniu naukowców po kilku minutach echosonda wykazała, że zarys zwierzęcia zaczął się rozpadać. "Czekaliśmy, aż jedna z wędek wystrzeli, jednak kształt z czasem zaczął się zmieniać w dużą ławicę makreli atlantyckiej, która zawisła wokół naszej łodzi na około 15 minut" - napisali w poście na Instagramie. Jak podkreślają autorzy, megalodon zniknął około trzy miliony lat temu i najprawdopodobniej tak pozostanie. Przez parę minut myśleli jednak, że potężny rekin w rzeczywistości nie wyginął. "Tak blisko, a tak daleko!" - skwitowali swój wpis naukowcy. Megalodon. Prehistoryczny rekin z wielkimi zębami Megalodon (Otodus megalodon - przyp. red.) to wymarły gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej, dokładniej prehistoryczny rekin, będący największą z kiedykolwiek znanych ryb drapieżnych. Według badań megalodon żył w morzach i ocenach w okresie między 15,9 a 2,6 mln lat temu. Z powodu chrzęstnej budowy szkieletu zachowało się niewiele kości tego gatunku i jest on znany głównie ze skamieniałości w postaci olbrzymich trójkątnych zębów o drobno ząbkowanych brzegach, od których pochodzi nazwa gatunku (z greckiego megas - wielki, odous - ząb).