Jako ekspert brał udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów na temat Kościoła w Europie w 1999 roku. Podczas konsystorza w 2003-cim, odebrał z rąk papieża nominację kardynalską, z tytułem prezbitera Santa Balbina. Był najmłodszym uczestnikiem konklawe po śmierci Jana Pawła II w kwietniu 2005 roku. Urodził się 25 czerwca 1952 w Budapeszcie. Kształcił się w prymasowskim wyższym ostrzyhomskim seminarium duchownym i w centralnym seminarium w stolicy oraz na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, gdzie zdobył doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1975 i został inkardynowany do archidiecezji ostrzyhomskiej. W latach 1977-80 kontynuował studia w Rzymie, po czym po powrocie do kraju wykładał teologię i prawo kanoniczne w swym dawnym seminarium w Ostrzyhomiu. W 1986 roku wykładał gościnnie na rzymskim Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Po wznowieniu działalności przez Uniwersytet Katolicki im. Pazmany'ego w Budapeszcie w 1988 został tam profesorem, w 1997 dziekanem wydziału teologicznego a w 1998 - rektorem. 5 listopada 1999 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji Székesfehérvár i osobiście udzielił mu sakry, 6 stycznia następnego roku w Watykanie. W 2002 roku Peter Erdo został arcybiskupem archidiecezji ostrzyhomsko-budapeszteńskiej, z czym łączy się tytuł prymasa Węgier. Jest wybitnym profesorem prawa kanonicznego, autorem cenionych na świecie prac naukowych, w tym ponad 20. książek oraz ponad 300. artykułów. Zajmuje się badaniami nad historią instytucji kościelnych, porusza zagadnienia z teologii prawa. W 2011 roku uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie przyznał mu tytuł doktora honoris causa.