Kardynał Scola jest uważany za konserwatystę, ale otwartego na świat. Uchodzi także za świetnego administratora. O metropolicie mediolańskim, jako niemal pewnym następcy Benedykta XVI, włoskie media pisały od roku. Zanim został metropolitą Mediolanu, kardynał Angelo Scola był patriarchą Wenecji. Sprawował też funkcję pomocnika papieża Jana Pawła II podczas redagowania encyklik, broniących tradycyjnej doktryny katolickiej w sprawach moralnych. Należy do katolickiego ruchu "Komunia i wyzwolenie". Opublikował wiele prac naukowych. Włada kilkoma językami obcymi. Jest wykładowcą akademickim, był rektorem Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego i kierował działającym tam Instytutem Badań nad Małżeństwem i Rodziną imienia Jana Pawła II. Z diecezji, w której się urodził kardynał Angelo Scola, pochodziło aż trzech papieży 20. wieku. Angelo Scola urodził się 7 listopada 1941 roku w Malgrate. Studiował na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie - w 1967 roku obronił doktorat z filozofii, oraz w seminariach w Saronno i Venegono koło Mediolanu. W 1970 roku w Mediolanie przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Teramo-Atri Abele Conigliego. Kontynuował studia w Szwajcarii, gdzie obronił doktorat z teologii na Uniwersytecie we Fryburgu. Następnie przez pewien czas przebywał w Monaco i Francji, po powrocie do Włoch aktywnie działał w ruchu "Komunia i Wyzwolenie". Wykładał na Uniwersytecie we Fryburgu, a także w Instytucie Badań nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. 20 lipca 1991 roku został mianowany biskupem Grosseto. Po czterech latach pracy w diecezji zrezygnował i przeszedł do Kurii Rzymskiej. 5 stycznia 2002 roku zastąpił kardynała Marco Ce na funkcji patriarchy Wenecji. W październiku 2003 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej. Kardynał Scola był wymieniany w gronie faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 Janie Pawle II.