Przed wyjazdem z Polski do państwa należącego do Unii Europejskiej powinieneś jednak zaopatrzyć się w odpowiedni dokument, który potwierdzi twoje prawo do korzystania z opieki zdrowotnej na terytorium każdego z tych państw. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego Jeżeli planujesz pobyt czasowy w innym państwie członkowskim, wówczas przed wyjazdem z Polski, powinieneś zaopatrzyć się w Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Dostaniesz ją za darmo. Prawo do otrzymania Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) mają osoby ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia. Każda osoba ubezpieczona, także członek rodziny, otrzymuje własną Kartę. A zatem, gdy np. na wakacje wyjeżdża czteroosobowa rodzina, każdy jej członek, w tym dzieci, powinien zaopatrzyć się w EKUZ. Karta jest wydawana osobom wyjeżdżającym czasowo do innego państwa członkowskiego, np. w celach turystycznych, w celu odwiedzenia rodziny lub znajomych, w związku z krótką podróżą służbową czy w celu podjęcia studiów. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie przysługuje osobom, które przestały podlegać polskiemu ustawodawstwu, np. w związku z podjęciem pracy w innym państwie członkowskim, oraz osobom, których ubezpieczenie w NFZ wygasło. Osoby, które posługują się EKUZ w innych państwach członkowskich, mimo że straciły do niej uprawnienia, mogą zostać zobowiązane do pokrycia kosztów leczenia, z którego skorzystały w innym państwie członkowskim. Jak otrzymać Kartę i do czego ona uprawnia? Aby otrzymać Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego należy złożyć wniosek w oddziale wojewódzkim lub delegaturze Narodowego Funduszu Zdrowia właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Wniosek można otrzymać w Oddziale lub Delegaturze albo pobrać z internetu (www.nfz.gov.pl). Wypełniony wniosek wraz z załącznikami należy złożyć w oddziale osobiście, pocztą lub faksem. EKUZ, podobnie jak dotychczasowy formularz E 111, uprawnia do korzystania z niezbędnych świadczeń zdrowotnych w innym państwie członkowskim w takim zakresie, który umożliwi kontynuowanie zaplanowanego pobytu w tym państwie w bezpiecznych warunkach z medycznego punktu widzenia. EKUZ nie daje jednak żadnych uprawnień, jeżeli celem podróży jest odbycie planowego leczenia. Karta uprawnia do korzystania w innych państwach z opieki tylko tych placówek, które działają w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia. Za leczenie prywatne pacjent musi zapłacić we własnym zakresie. W większości państw także placówki, działające w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia, pobierają pewne opłaty od ubezpieczonych. EKUZ nie zwalnia z poniesienia tych kosztów. Jeśli ktoś nie ma ze sobą za granicą Karty, a jest uprawniony do jej posiadania, powinien skontaktować się telefonicznie, faksem lub za pośrednictwem osoby pozostającej w Polsce z Oddziałem Wojewódzkim NFZ właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Oddział wystawi wówczas Certyfikat Zastępczy - papierowy dokument zastępujący Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, który może zostać dostarczony pocztą lub faksem. Jeśli komuś nie udało się uzyskać Certyfikatu Zastępczego, nie oznacza to, że nie zostanie udzielona niezbędna pomoc medyczna. Jednak prawdopodobnie zostanie zobowiązany do pokrycia pełnych kosztów leczenia. Należy zachować wszystkie rachunki i dowody zapłaty. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie zapewnia pokrycia przez NFZ kosztów transportu medycznego do Polski oraz opłat za świadczenia zdrowotne, obowiązujących w większości państw. Wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia, aby uniknąć obciążenia tymi kosztami. Przed wyjazdem z Polski do innego państwa członkowskiego warto zapoznać się z obowiązującymi w tym państwie zasadami finansowania opieki zdrowotnej. Na takich samych prawach jak tubylcy Pamiętaj, że twoje leczenie w innym państwie członkowskim odbywać się będzie według tych samych reguł, które obowiązują osoby ubezpieczone w tym państwie. Oznacza to, że będziesz podlegał przepisom dotyczącym finansowania świadczeń zdrowotnych, które obowiązują ubezpieczonych mieszkańców państwa członkowskiego, w którym czasowo przebywasz. W związku z tym będziesz mógł nieodpłatnie skorzystać tylko z tych świadczeń zdrowotnych, które należą się nieodpłatnie ubezpieczonym w państwie twojego pobytu. Natomiast wszystkie koszty świadczeń zdrowotnych, które częściowo (na zasadzie współpłacenia) lub w całości ponosi osoba ubezpieczona w państwie twojego pobytu, poniesiesz także i ty. Zasady korzystania z opieki zdrowotnej podczas pobytu w państwach członkowskich dotyczą także członków twojej rodziny zgłoszonych przez ciebie do ubezpieczenia zdrowotnego. Każde państwo członkowskie posiada własne zasady finansowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W niektórych państwach członkowskich opieka zdrowotna jest bezpłatna. Jednakże w większości państw należy opłacić część kosztów za uzyskane świadczenia zdrowotne bądź też pokryć pełne koszty uzyskanych świadczeń, a następnie starać się o ich całkowity lub częściowy zwrot (w Belgii, Francji i w Luksemburgu). Podobne reguły stosują się do leków uzyskiwanych w ramach ubezpieczenia. Po powrocie do Polski powinieneś starać się o refundację. Refundacja kosztów to zwrot wydatków, które poniosłeś podczas czasowego pobytu w innym państwie członkowskim w związku z korzystaniem ze świadczeń zdrowotnych i leków w tym państwie. Wysokość należnej ci kwoty refundacji wynika z obowiązującym w tym zakresie przepisów państwa, w którym miało miejsce leczenie. Z wnioskiem o zwrot kosztów może wystąpić tylko osoba, która skorzystała z opieki zdrowotnej w innym państwie członkowskim bądź, w imieniu dziecka do lat 18, jego przedstawiciel ustawowy. Rachunki dołączone do wniosku powinny być wystawione na pacjenta. Trzeba pamiętać, że w wielu miejscowościach wypoczynkowych lekarze przyjmują tylko prywatnie, w związku z tym nie honorują Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Za ich usługi trzeba zapłacić pełną cenę, której Fundusz nie zwróci. Pacjent w pełni ponosi koszty transportu sanitarnego do Polski. Również ratownictwo górskie w wielu krajach, m. in. w Austrii i we Francji, jest w pełni odpłatne. Należy także pamiętać, że leczenie skutków wypadków związanych z uprawianiem sportu, w tym narciarstwa, obciążone jest wyższymi opłatami, niż w innych przypadkach. W związku z tym zaleca się wykupienie ubezpieczenia dodatkowego obejmującego koszty, których w krajach UE nie pokrywa powszechne ubezpieczenie zdrowotne. Pamiętaj, że: 1) Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego należy okazać bezpośrednio w placówce służby zdrowia (lekarzowi lub administracji szpitala). 2) W niektórych państwach wymagane jest okazanie dowodu tożsamości (preferowany paszport) wraz z Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego. 2) Jeśli będąc za granicą potrzebujesz informacji, możesz jej zasięgnąć w najbliższej instytucji ubezpieczenia zdrowotnego. Do instytucji łącznikowej w danym kraju zgłaszaj się tylko wtedy, gdy nie możesz skontaktować się z najbliższą instytucją ubezpieczenia zdrowotnego. Opr. na podstawie materiałów informacyjnych NFZ