Sonia Gandhi stoi na czele Kongresu Narodowego, a jej syna Rahula uważa się za przyszłego premiera kraju. - Przyleciała do Delhi o trzeciej rano czasu lokalnego i jej stan zdrowia jest świetny - powiedział rzecznik Janardan Dwivedi. 4 sierpnia INC-I poinformował, że jego przewodnicząca przeszła operację w USA. Nie podano jednak, co dolega 64-letniej Gandhi. Według mediów, operację przeprowadzono w szpitalu onkologicznym Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku - jednej z największych prywatnych klinik na świecie, zajmujących się leczeniem raka. - To prywatna sprawa. Rodzina prosi o poszanowanie prywatności - powiedział Dwivedi. Kanał CNN-IBN podał, że Gandhi będzie potrzebowała kolejnego miesiąca na powrót do zdrowia. Rzecznik INC-I nie potrafił określić, po jakim czasie liderka partii wróci do życia publicznego. Pod nieobecność polityk partią kieruje czteroosobowa komisja, w której skład wchodzi m.in. syn Soni, Rahul. Oczekuje się, że będzie on kolejnym premierem Indii. Jednak ostatnio był on krytykowany za niezwoływanie spotkań z pozostałymi członkami komisji oraz brak odpowiedniej reakcji na protesty antykorupcyjne. Dziesiątki tysięcy ludzi poparły na przełomie lipca i sierpnia indyjskiego działacza społecznego Anna Hazare, który w celu zmuszenia władz do zaostrzenia ustawy antykorupcyjnej prowadził strajk głodowy. Sonia Gandhi, Włoszka z pochodzenia, jest wiodąca postacią w rodzinie, która rządzi przez większość okresu od uzyskania przez Indie niepodległości w 1947 roku. Jej lewicowe sympatie wywarły silny wpływ na rząd, oficjalnie kierowany przez Manmohana Singha. To Gandhi przeforsowała posunięcia takie, jak subsydiowanie żywności i zagwarantowanie pracy wieśniakom. To ona nominowała Singha na stanowisko premiera w 2004 roku i powszechnie uważa się, że jest od niego potężniejsza i zakulisowo rządzi Indiami ze swego bungalowu w Delhi. Sonia, wdowa po byłym premierze Rajivie Gandhim, kontynuuje tradycje polityczne rodziny Nehru i Gandhi. Rajiva, syna Indiry Gandhi, poznała na studiach w Cambridge; pobrali się w 1968 roku. Obywatelstwo indyjskie otrzymała w 1983 roku. Po śmierci męża w zamachu w 1991 roku uchodziła za faworytkę do przejęcia po nim funkcji lidera INC-I. Dopiero w 1998 roku została wybrana na przewodniczącą tej partii. Rok później dostała się do Lok Sabhy, niższej izby parlamentu. Poprowadziła partię do zwycięskich wyborów parlamentarnych w maju 2004 roku.