Dotychczas Noblem mogło się poszczycić w Australii jedynie 10 panów. Blackburn jest biologiem molekularnym i biochemikiem. Urodziła się w 1948 roku w australijskim mieście Hobart. Ukończyła studia na Uniwersytecie w Melbourne, zdobyła tytuł doktora na Uniwersytecie Cambridge, tam też poznała swojego męża, amerykańskiego biologa Johna Sedata. Pobrali się w 1975 roku, a owocem ich związku jest syn Beniamin. Uzyskawszy doktorat wyjechała do USA, gdzie rozpoczęła badania nad telomerami na Uniwersytecie Yale. W 1978 roku przeniosła się na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley i tam dokonała swoich najważniejszych odkryć w zakresie chromosomów i DNA. Od 1990 roku jest profesorem biologii i fizjologii na Uniwersytecie Kalifornijskim San Francisco. Blackburn była wielokrotnie nagradzana za działalność i dokonania. W 1998 roku została prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Biologii Komórki (American Society for Cell Biology). Jest też członkiem Amerykańskiej Akademii Nauk (od 1991 roku), Towarzystwa Królewskiego w Londynie (od 1992 roku), Amerykańskiej Akademii Mikrobiologii (od 1993 roku) i organizacji American Association for the Advancement of Science (od 2000 roku). W 2006 roku otrzymała prestiżową amerykańską nagrodę Laskera (zwaną też amerykańskim Noblem) przyznawaną w dziedzinie medycyny. W 2007 roku okrzyknięto ją jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób magazynu "TIME", a rok później otrzymała stypendium L'Oreal-UNESCO dla kobiet-naukowców. W czasie kadencji prezydenta George'a W. Busha była członkiem Prezydenckiej Rady ds. Bioetyki. Po dwóch latach zmuszona była jednak ją opuścić ze względu na swoje poglądy na temat klonowania terapeutycznego i popieranie badań nad ludzkimi embrionalnymi komórkami macierzystymi. Obecnie w swoich badaniach Blackburn koncentruje się m.in. na działaniu telomerazy na komórki nowotworowe oraz jej roli w opracowywaniu nowych sposobów leczenia chorób grzybiczych. W jednym z wywiadów dla dziennika New York Times powiedziała: "Telomery są jak zakończenia sznurowadeł. Jeśli je gubimy, końcówki zaczynają się strzępić. Podobnie jest w przypadku ludzi - gdy się starzejemy, nasze telomery zużywają się". Jak dodała, skracanie się telomeru podczas każdego podziału komórki wpływa na proces starzenia się. Jednak dzięki telomerazie utracone telomery są zastępowane nowymi.