W komunikacie rozesłanym do mediów ElBaradei, który miał reprezentować w wyborach prezydenckich liberalne i postępowe skrzydło egipskiego społeczeństwa, ogłosił: "Sumienie nie pozwala mi kandydować w wyborach, chyba że odbywałyby się one w warunkach prawdziwie demokratycznych". ElBaradei zapowiedział również, że w obecnej sytuacji nie zamierza ubiegać się o żadne inne stanowisko w państwie. "Egipcjanie - komentuje decyzję ElBaradeia korespondentka madryckiego dziennika "El Pais" w Kairze - odczuli rezygnację ElBaradeia jako nowy cios zadany ich demokratycznym oczekiwaniom". Według ElBaradeia, byłego sekretarza generalnego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, "arbitralność i fatalne administrowanie procesem transformacji popychają Egipt w zupełnie inną stronę, niż oczekiwali uczestnicy rewolucji". Na jedenaście dni przed pierwszą rocznicą wybuchu powstania, które położyło kres 30-letnim rządom prezydenta Hosniego Mubaraka, ElBaradei, najbardziej znany w świecie egipski polityk, deklaruje: "Dawny reżim wciąż nie upadł". "Najważniejszą rzeczą, jaką osiągnęliśmy - mówi ElBaradei w swym komunikacie - jest przełamanie bariery strachu i odrodzenie się w społeczeństwie wiary, że ma ono dość sił, aby dokonać zmiany". Egipski polityk w krótkiej analizie przyczyn obecnej sytuacji w kraju twierdzi, że armia, jako "sternik okrętu rewolucji, którego pasażerowie nie wybrali i który nie ma doświadczenia w nawigacji", jedynie pogłębia podziały w społeczeństwie. Oskarża on wojskowych o uprawianie "represyjnej i opartej na gwałcie" polityki zapewnienia bezpieczeństwa w kraju. ElBaradei od 11 lutego ub.r., to jest od przejęcia władzy przez Radę Wojskową po upadku Mubaraka, był jednym z najbardziej bezwzględnych krytyków sposobu, w jaki egipscy generałowie sterują procesem transformacji kraju. Po powrocie do Egiptu zainicjował kampanię na rzecz ustanowienia demokracji, która doprowadziła do powstania Narodowego Zgromadzenia na rzecz Zmiany. Reprezentowało ono szeroki ruch, w którym po raz pierwszy połączyli się Egipcjanie o różnych tendencjach politycznych - od Braci Muzułmańskich po liberałów i lewicę. ElBaradei stał się najbardziej widocznym przywódcą młodych Egipcjan, którzy nadal uczestniczą w wiecach protestacyjnych na kairskim placu Tahrir. Amr Musa, były sekretarz generalny Ligi Arabskiej (w latach 2001-2011), popularny wśród znacznej części ludności Egiptu polityk związany z dawną administracją Hosniego Mubaraka i kandydat-faworyt na prezydenta Egiptu w wyborach, których dokładna data nie została jeszcze ustalona, wyraził ubolewanie z powodu decyzji ElBaradeia. Pozostali kandydaci to znacznie mniej popularny od ElBaradeia opozycyjny polityk nacjonalistyczny Hamden Sabahi oraz kojarzony z reżimem Mubaraka Ahmed Szafik, który w lotnictwie egipskim dosłużył się stopnia marszałka, a od stycznia do marca 2011 r. był premierem.