W parku ukazującym drogę Zbawiciela od narodzin do Ukrzyżowania i Zmartwychwstania umieszczono 580 figur Chrystusa naturalnej wielkości. W ciągu 10 lat istnienia parku odwiedziły go 3 miliony osób, chociaż część opinii katolickiej w Argentynie uważa park za przedsięwzięcie na granicy kiczu. Obrońcy tego pomysłu twierdzą, że miniaturowa Ziemia Święta daje zwiedzającym wyobrażenie o życiu Chrystusa w społeczności różnych przenikających się kultur. Historia Zbawiciela jest ukazana od narodzin w stajence betlejemskiej do Ostatniej Wieczerzy, scen z Drogi Krzyżowej, Ukrzyżowania i Zmartwychwstania. Podobnie jak postać Chrystusa, wszystkie figury ludzi i zwierząt są naturalnej wielkości, a personel parku ubrany jest tak, jak ludność Palestyny przed dwoma tysiącami lat. Po parku przechadzają się żołnierze rzymscy, wieśniacy, pasterze, kobiety w tunikach, a nawet paru rzymskich imperatorów. W samym środku sztucznej Ziemi Świętej znajduje się monumentalna postać Jezusa Chrystusa, a nieopodal figury papieża Jana Pawła II i Matki Teresy z Kalkuty. W centralnej części parku jest też katolicka kaplica, synagoga i niewielki meczet, gdzie, jak każe zwyczaj, wchodzi się bez obuwia, a mężczyźni i kobiety modlą się oddzielnie. W szczelinach wiernej reprodukcji fragmentu jerozolimskiej Ściany Płaczu zwiedzający mogą umieszczać kartki z modlitwą lub prośbami. Raz w roku przedstawiciel ambasady Izraela w Buenos Aires zbiera wszystkie te kartki. Są wysyłane pocztą dyplomatyczną do Jerozolimy, gdzie umieszcza się je w prawdziwej Ścianie Płaczu. Nie zabrakło również Arki Noego. W tej wersji historii biblijnej we wnętrzu Arki nie ma jednak żywych zwierząt, lecz mieści się tam restauracja dla zwiedzających.