Łuk znaleziono podczas badań wykopaliskowych nad jeziorem Świdwie. Wydobyty fragment drzewca łuku ma długość 60 cm i szerokość od 4 do 1,2 cm. Pierwotnie łuk miał długość ponad 140 cm. Wykonany został najprawdopodobniej z cisu. Zachował się dzięki temu, że spoczywał w wilgotnym piasku pod grubą warstwą torfu. Złamany mniej więcej w połowie łuk porzucony został w obrębie obozowiska, gdzie˙występowały też liczne narzędzia kamienne, w tym charakterystyczne krzemienne groty strzał łuku, tzw. zbrojniki. Obozowisko datowane na pierwszą połowę okresu preborealnego (około 9700-9400 lat p.n.e.) związane jest z najstarszym na Niżu Europejskim osadnictwem łowców mezolitycznych. Badania wykopaliskowe realizowane były przez Zachodniopomorską Fundację Archeologiczną "Grodzisko" przy współpracy z Ośrodkiem Muzealno-Dydaktycznym "Świdwie".