Kulmowa wydała 30 tomików wierszy, pięć tomów prozą. Napisała ponad 30 utworów scenicznych i słuchowisk radiowych. Znaczącą część jej twórczości stanowią utwory adresowane do młodych odbiorców. Wydała tomiki wierszy dla dzieci, m.in. "Śpiew lasu", "Wiersze dla Kai", "Zasypianki", "Krześlaki z rozwianą grzywą", "Niebo nad miastem", "Zagubione światełko".Opublikowała także powieści "Wio, Leokadio", "Stacja 'Nigdy w życiu'". Przez 35 lat Joanna Kulmowa związana była z Ziemią Szczecińską. Cała jej twórczość powstała w latach 1961-1996 w Strumianach w Puszczy Goleniowskiej (woj. zachodniopomorskie). Tam z inicjatywy Kulmowej w czasie stanu wojennego działał dziecięcy zespół wokalny i parafialny chór, który występował w wielu miastach Polski; śpiewał także w Watykanie dla papieża Jana Pawła II. Po wyprowadzeniu się ze Strumian pisarka ofiarowała Bibliotece Głównej Uniwersytetu Szczecińskiego wiele cennych pamiątek - obrazy, zabytkowe meble, książki, które pozwoliły stworzyć tzw. "Salę Strumiańską" - miejsce spotkań autorskich, promocji książek, wydarzeń kulturalnych. Kulmowa jest laureatką m.in. Nagrody Literackiej Miasta Stołecznego Warszawy przyznanej jej w 2008 roku. Odznaczona została Medalem Korczakowskim, Złotym Medalem Gloria Artis, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Uśmiechu i wieloma innymi. Jest także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W roku 2010 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego. Tytuł honorowego obywatela Szczecina otrzymało do tej pory sześć osób: Jan Paweł II, prof. Aleksander Wolszczan, Władysław Bartoszewski, abp Kazimierz Majdański, historyk prof. Gerard Labuda i jezuita Hubert Czuma.