Biżuteria od najdawniejszych czasów zajmowała ważne miejsce w kulturze ludzkiej. Ozdoby ciała i stroju, poza walorami estetycznymi świadczącymi zarówno o kunszcie złotników, jak i o gustach posiadaczy, niosły ze sobą komunikat o przynależności do danej społeczności czy grupy etnicznej, demonstrowały przekonania religijne, wskazywały na pozycję społeczną i majątkową. Informacje te były często zakodowane w rodzaju surowca użytego do wykonania ozdoby, w kształcie i sposobie ornamentacji, w samym sposobie jej noszenia. Prezentowane na wystawie wyroby jubilerskie to najcenniejsze okazy z kolekcji Działu Średniowiecza i Archeologii Czasów Nowożytnych Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują charakterystyczne dla ludności słowiańskiej ozdoby skroni i szyi - kabłączki skroniowe, zausznice i kolie komponowane z paciorków i zawieszek oraz ozdoby rąk - bransolety i pierścionki. Są to unikalne, jednostkowe wyroby, wykonane nie tylko z metali szlachetnych, ale także ze szkła.