Niekoronowaną królową pierwszego dnia Boogie Brain była Ms Dynamite. Gdy weszła na scenę, na betonowym parkiecie było niewiele osób, ponieważ większość festiwalowiczów bawiła się właśnie na Łonie i The Pimps. Kobieta - dynamit na scenie Artystka rozpoczęła od swojego przeboju "Dy-na-mi-tee" i nawiązania kontaktu z publicznością. Pytała, jak po polsku brzmi zwrot "I love you" - na co otrzymała w odpowiedzi chóralne "Kocham cię". Do końca koncertu zwracała się do tańczących w strugach deszczu ludzi, zachęcając do "zrobienia hałasu", braw dla jej dj'a i zabawy. Wśród kawałków, które zaprezentowała znalazł się pierwszy utwór, jaki napisała, a także klubowy numer "Wile out", zmiksowany przez dj'a Zinca. Po pięciu piosenkach artystka zapowiedziała, że to koniec jej koncertu, jednak po chwili wróciła z dubstepowymi utworami. Kilka kompozycji, jakie mogliśmy usłyszeć, czerpało też ze stylu dancehall i drum&bass. Brytyjka dała intensywny i pełen energii przegląd zjawisk muzycznych typowych dla miejskiej sceny klubowej. Hip-hop w nowej odsłonie Nie zawiedli kochani przez szczecińską publiczność wspomniani już Łona i The Pimps. Pojawiły się znane i lubiane kawałki Łony, jak np. "Nie ufajcie Jarząbkowi" czy - zagrana na bis - "Konewka", a także nowsze, jak np. "Ą ę". Szał pod sceną mimo deszczu, który rozpadał się na dobre, wywołało Tworzywo Sztuczne wraz z Fiszem i Emade na czele. Rozpoczęli oni koncert od "Goryla" w mocnej, rockowej aranżacji. W tej stylistyce, typowej raczej dla projektu Kim Nowak, pozostali już do końca. Zupełnie inaczej zabrzmiała piosenka "Nie bo nie", która w oryginale ma bardzo subtelny beat, a także "Heavi Metal" czy "30 centymetrów"(z wykorzystaniem fragmentu "Back in Black AC/DC). Panowie bisowali utworem "Język wszechświata". Misie, kolorowe kule i niebezpieczna choreografia Maria Peszek do swojego występu dodała niebezpieczne lawirowanie na ogrodzeniu sceny Red Bull Tourbus, sprawiając, że stał się dzięki temu niepowtarzalny. Nawiązywała kontakt z publicznością, rzucała w jej stronę kolorowe kule czy - jak podczas piosenki "Miś" - srebrne płatki. Swoje utwory przedstawiła w zupełnie innych aranżacjach, niż to można usłyszeć na płytach. "Moje miasto" zostało wzbogacone o energiczne bębenki, które sprawiły, że piosenka stała się bardziej buntownicza, ostra. Świetnie zabrzmiał zagrany na koniec szlagier z dobranocki "Miś Uszatek" - "Porę na dobranoc" Maria Peszek wykrzyczała przez megafon. Taneczny Boogie Brain Deszcz zniknął dopiero około godziny 3:00, gdy na za konsolą na scenie Laif stanął Jacek Sienkiewicz. Przy mocnych dźwiękach minimal techno bawiło się już coraz mniej osób, ale na pewno był to jeden z ciekawszych setów całego programu. Trochę niepostrzeżenie, jeszcze gdy na dworze było jasno, zagrała Paprika Korps, jednak swym słonecznym reggae nie przegonili chmur. Przedstawili przede wszystkim utwory z płyty "Metalchem" Pozytywnie i tanecznie zabrzmiał Pol_on, który otworzył festiwal. Potańczyć można było także przy rytmicznych klubowych dźwiękach serwowanych przez Supra 1 czy Catz'n'dogz. Mocne uderzenie na koniec Pierwszy po wznowieniu działalności koncert Kristen w Szczecinie był niezłym testem na wytrzymałość fanów. Zaplanowany na 3:15, rozpoczął się z 50 minutowym opóźnieniem, tak więc pod sceną Red Bulla zostali już jedynie najwierniejsi z nich. Jednak na pewno nie zmniejszyło to zaangażowania zespołu w grę. Przedstawili głównie nagrania nowe, jeszcze nieznane (płyta z tymi utworami ukaże się prawdopodobnie we wrześniu), jak np. "Oxygen", ale także kompozycje z poprzednich wydawnictw. Bezkompromisowe, dopracowane dramaturgicznie impresje gitarowe zabrzmiały bardzo dobrze. Warto było dotrwać do świtu. Chciałoby się nawet usłyszeć dłuższy występ, ale nie było to możliwe. "Nie możemy dłużej grać, bo ochroniarze chcą już iść do domu" - tak skwitował skandowanie widzów, lider zespołu - Michał Biela (znany zapewne wielu osobom z grania w Ściance). Łasztownia powoli opustoszała, ale dziś, w drugi dzień festiwalu (początek - godz. 20.00) zapewne znów czekają nas niemałe emocje. Anna Duda, przy współpracy z Radkiem Bruchem