- Generał Władysław Anders był wspaniałą postacią. To doskonały wzór dla młodzieży. Pragniemy w sposób harmonijny przekazywać wiedzę i wartości - powiedział dyrektor Zespołu Szkół Budownictwa Nr 1, Zbigniew Talaga. - Życiorys naszego bohatera może być podręcznikiem etyki dla kolejnych pokoleń Polaków - dodał. Gościem honorowym uroczystości była 88-letnia wdowa po generale Andersie. Podczas uroczystości Irena Anders podkreślała, że jest dumna, iż poznańska młodzież od dziś będzie uczyć się w szkole imienia jej męża. "Dziękuję wam, za to, że kochacie generała i za pamięć o nim. Generał był świetnym uczniem, jesteście teraz w świetnych rękach. Jestem dumna, że wasza szkoła nosi jego nazwisko. A wy jesteście fantastyczni" - mówiła. Irena Anders nawiązała też do życia osobistego, mówiąc, że gen. Anders był dla niej "najcudowniejszym mężem na świecie". Na uroczystości zjawili się także m.in. kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Janusz Krupski, oraz władze wojewódzkie i miejskie. Przygotowania do wydarzenia trwały w szkole od początku roku. Młodzież miała okazję poznawać postać gen. Andersa w czasie specjalnych lekcji wychowawczych i apeli. Odbyło się także przedstawienie teatralne i konkurs na temat znajomości biografii patrona szkoły. W budynku szkół została przygotowana wystawa fotografii majora Juliusza L. Englerta, towarzyszącego generałowej. W czasie uroczystości przekazał on na ręce dyrektora szkoły wykonane w Londynie zdjęcie Władysława Andersa z dedykacją Ireny Anders jako pamiątkę wydarzenia. Władysław Anders (1892-1970) uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim w 1919 roku, później walczył na czele 15. pułku ułanów wielkopolskich w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. We wrześniu 1939 roku dowodził Nowogródzką Brygadą Kawalerii, następnie grupą operacyjną kawalerii. Przez dwa lata Anders był więźniem NKWD, najpierw we Lwowie, potem na Łubiance w Moskwie. Odzyskał wolność po zawarciu porozumienia między gen. Władysławem Sikorskim a rządem radzieckim. Przystąpił do organizowania armii polskiej w ZSRR. W wyniku ustaleń międzysojuszniczych, z powodu niemożności dojścia do porozumienia z Sowietami, Armia Polska została ewakuowana z ZSRR na Bliski Wschód. Stworzyła tam podstawę II Korpusu Polskiego, który w latach 1943-1945, pod dowództwem gen. Andersa, wsławił się zwycięskimi bitwami we Włoszech - o Monte Cassino, Anconę i Bolonię. Gen. Anders pełnił w 1945 roku obowiązki Naczelnego Wodza. Protestował przeciwko uchwałom jałtańskim podporządkowującym Polskę Stalinowi. W 1946 roku władze PRL pozbawiły go obywatelstwa polskiego. Po wojnie gen. Anders prowadził ożywioną działalność w polskich kołach emigracyjnych w Londynie. Po śmierci w 1970 roku, zgodnie z własnym testamentem, spoczął wśród swoich żołnierzy, na polskim cmentarzu wojennym na Monte Cassino.