Uroczystości odbyły się zgodnie z ceremoniałem wojskowym żołnierzy, którzy są kawalerami Orderu Virtuti Militari. W kościele farnym, a później na cmentarzu rzymsko-katolickim zgromadziły się setki mieszkańców, samorządowcy z całej Wielkopolski oraz delegacje z jednostki wojskowej i młodzież z Ostrowi Mazowieckiej. W latach 1930-1934 Bociański był komendantem podchorążówki w Komorowie k/Ostrowi. 82-letni bratanek Bociańskiego Wojciech powiedział, że jego wujek był zawsze dla rodziny wielkim bohaterem. - Był to człowiek całkowicie oddany ojczyźnie i walce o wolność. Po wojnie nie mógł nawet przyjechać do swojego ukochanego kraju, chociaż do końca życia miał tylko polskie obywatelstwo i czuł się Polakiem - mówił pan Wojciech, który swojego wujka widział po raz ostatni w wrześniu 1939 r. Ludwik Bociański urodził się w 1892 r. w pleszewskiej rodzinie chłopskiej. 11 listopada 1918 r., przy współudziale miejscowych działaczy niepodległościowych, kierował przejęciem władzy w Pleszewie i jako jeden z dowódców - Powstaniem Wielkopolskim. W końcu 1935 r. został wojewodą wileńskim, a w maju 1939 r. otrzymał nominację na wojewodę poznańskiego. W pierwszych dniach II wojny światowej został mianowany generalnym kwatermistrzem rządu. Po wojnie osiadł w Portugalii, a w 1947 r. zamieszkał w Anglii. Zmarł w Londynie 7 lutego 1970 r. i został pochowany na cmentarzu w Gunnersbury. Ostatnią jego wolą było, aby po śmierci został pochowany w mogile powstańczej w rodzinnym Pleszewie. Na początku lutego, prochy Bociańskiego sprowadzono do tej miejscowości. Wcześniej, pamięć pułkownika uczczono tablicami umieszczonymi na gmachu Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu i w samym Pleszewie. Oddziały polskiego wojska stanęły na pleszewskim rynku 6 stycznia 1919 r. W obecności tłumu mieszkańców, z ratusza zrzucono godło pruskie i zawieszono polskiego Orła Białego, a miejscowy garnizon otrzymał sztandar z orłem i wyszytym napisem "Pleszewski Pułk Strzelców". Były to jednoznaczne symbole polskości miasta, oznaczające oficjalne przejęcie władzy. Powstanie Wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu i szybko objęło teren całej Wielkopolski. Wojska powstańcze wyzwoliły spod władzy niemieckiej niemal cały ten region. Za koniec Powstania historycy uznają likwidację Frontu Wielkopolskiego 8 marca 1920 r., choć powstańcze zdobycze i prawo do Ziemi Wielkopolskiej dał odrodzonej Polsce Traktat Wersalski z 28 czerwca 1919 r. Jego postanowienia weszły w życie w styczniu 1920 r.