Większość z tych budynków zaadaptowano na kina, warsztaty, remizy straży pożarnej, magazyny, mieszkania, biura, muzea, biblioteki czy domy kultury; pozostałe - opuszczone - popadają w ruinę. Na przykładzie architektury Wilczyk penetruje pewien obszar wizualnej pamięci o zagładzie Żydów na ziemiach polskich. Fotograf konsekwentnie odwołuje się do historii topograficznego zapisu dokumentalnego, próbując na swój sposób przedstawić pamięć miejsc. Jak mówi: "Interesuje mnie pewien rodzaj pamięci zapisanej w architektonicznej formie budynku lub urbanistycznym kształcie miasta, dzielnicy, wsi lub osiedla, gdzie przed 1939 rokiem żyła diaspora żydowska". Wojciech Wilczyk (1961) - fotograf i krytyk sztuki, absolwent filologii polskiej (UJ). Fotografią zajmuje się od 1988 roku. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Ministerstwa Kultury. Swoje prace prezentował podczas wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Autor wielu projektów dokumentalnych, wśród których są: "Pejzaż symboliczny" poświęcony rozbieranej koksowni "Walenty" w Rudzie Śląskiej, "Czarno-biały Śląsk" rejestrujący zmiany zachodzące na postindustrialnych terenach Górnego Śląska, "Życie po życiu" - opowieść o nowych wcieleniach wycofanych z eksploatacji samochodów oraz "Postindustrial" poświęcony zamkniętym i popadającym w ruinę obiektom przemysłowym na terenie Polski i Niemiec. Wystawę zobaczyć można od 7 do 31 marca 2009 roku w Galerii Fotografii "pf" CK Zamek w Pozaniu, ul. św. Marcin 80/82. Bilety: 2, 3 zł. Wernisaż: 6 marca, godz. 18. Właścicielem wystawy jest Atlas Sztuki w Łodzi.