Goście mogli skosztować w niedzielę dawnych potraw, ciast i kupić książki oraz posłuchać muzyki klasycznej i rozrywkowej. W tym roku przypada 40. rocznica utworzenia muzeum w Russowie. W 1971 r. w powstającej placówce udostępniono ekspozycję, która obejmowała pamiątki przekazane przez spadkobierców pisarki oraz Muzeum Literatury w Warszawie. Na poddaszu dworku umieszczono meble, oryginalne listy, fotografie, afisze, plakaty. Jak powiedziała kustosz muzeum Grażyna Przybylska, początki muzeum były dość trudne. Przez 9 lat funkcjonowało ono jako Izba Pamięci. - Zmiana statusu nastąpiła dopiero w 1980 r., po przyjęciu obiektu przez kaliskie muzeum okręgowe - poinformowała. Ostatecznie dopiero w 1998 r. stało się możliwe odtworzenie domu rodzinnego Dąbrowskiej. Zgodnie z przekazami literackimi wystawa obejmuje pokój pisarki, salon, sypialnię, kancelarię administratora majątku (ojca Dąbrowskiej), kuchnię. Jest także pokoik z pamiątkami pochodzącymi z warszawskiego mieszkania, biblioteka oraz od tego roku - pokój poświęcony filmowej ekranizacji "Nocy i Dni". W Russowie można też obejrzeć fotografie dawnych mieszkańców Russowa, których potomkowie do dzisiaj mieszkają w tej miejscowości: m.in. córki Ludwika Unisławskiego, występującego w "Ludziach stamtąd" i Leona Klimeckiego, którego możemy poznać nie tylko w opowiadaniach Dąbrowskiej, ale także w "Nocach i Dniach". W Russowie żyje jego córka Marianna. W zachowanym do dziś dworku urodziła się późniejsza autorka "Nocy i dni". Zgromadzono tu wiele pamiątek, a opowieść o losach małżeństwa Niechciców, wzorowana na przeżyciach pisarki i wpleciona w scenerię Ziemi Kaliskiej, wzbudza wyobraźnię czytelnika na temat tego, jak żyli i pracowali kiedyś miejscowi chłopi i ziemianie. Przypominają o tym także festyny etnograficzne, organizowane o każdej porze roku. Dworek w Russowie jest oddziałem literackim kaliskiego Muzeum Okręgowego. W otaczającym go parku urządzono w latach 1988-1989 skansen etnograficzny dawnej wiejskiej architektury drewnianej. Można tu obejrzeć m.in. spichlerz podcieniowy z XVIII wieku, spichlerz podworski z 1800 r. i zagrodę trójbudynkową, tzw. kaliską.