Drugim wartościowym elementem "Coppelii" jest libretto zaczerpnięte z twórczości E.T.A. Hoffmanna. Jeśli dodać do tego motywy polskie w muzyce Delibesa, bogatą tradycję interpretacyjną i licznych choreografów zainteresowanych tym tematem, jest to wystarczający powód, aby "Coppelię" przywracać do repertuaru. Inspiracją do stworzenia baletu było napisane w duchu pełnej fantazji, romantycznej poetyki opowiadanie "Piaskun" autorstwa Ernesta Theodora Amadeusza Hoffmanna. "Coppelia" jest kolejną realizacją - po "Ondynie", "Aurorze" i "Dziadku do orzechów" - bezpośrednio wiążącą się z postacią E.T.A. Hoffmanna, imieniem którego nazwany został Polsko-Niemiecki Festiwal Operowy w Poznaniu. Choreografię poznańskiej wersji Coppelii przygotował Sławomir Woźniak - dyrektor naczelny i artystyczny Szkoły Baletowej w Phoenix w USA, a scenografię - znany polski scenograf Ryszard Kaja. "Coppelia" to jedna z nielicznych komedii baletowych. Wokół głównej postaci Coppeliusa - dziwaka opętanego nadzieją ożywienia swych lalek - dzieją się zagadkowe rzeczy... Na ich tle rozwija się błaha intryga miłosna, która kończy się ślubem chwilowo zwaśnionych kochanków. Zdecydowanym atutem baletu jest nieszablonowy temat, wartkie tempo zręcznie skonstruowanej akcji, zabawne sytuacje, a przede wszystkim kontrast między wdziękiem ruchów młodzieży a komicznym automatyzmem lalek.